tüm bağımlılıklarda olduğu gibi kişi bağımlı olduğu maddeyi "koltuk değneği" gibi kullanır. her mutsuz olduğunda " ödül" olarak o maddeye sarılır. bu mekanizma yemek, alkol, uyuşturucuda da aynı işler.
El alışkanlığı, dudak alışkanlığı, temiz havada yaşayamayacak kadar kirlenmiş umutlar, dumanla bir süre de olsa bayıltılabilen hayal kırıklıkları diye uzayıp gidebilecek cümlelerle yanıtlanabilecek soru.en güzeli makarasına içmek ama yeni öğrendim bunu, tavsiye ederim.makara iyidir.
'sanane amnakodummm' diyesi geliyor insanın içinden.
amma velakin çeşitli sebepler var
kimisi üniversitede lisede arkadaş ortamına adapte olabilmek için başlamıştır sonra bağımlılığını kabullenmeyerek içmeye devam etmiştir madem başladım bir kere mentalitesiyle,
kimisi kaçak sigara ve tütüncü ansiklopedisi olmak için içer,
kimisi stresten, kafasına taktığı içini kemiren düşünceler ve olaylar yüzünden içer,
bazıları da seviyordur. zararının bilincindedir sürekli ' ciğerine yazık ediyorsun, ileride çekeceksin' diyen insanlardan bıkmıştır çünkü zaten sigara paketinde caydırıcı resimleri görüyordur. bırakması için teşvik edici hikayeleri anlatanların götüne sokmak ister 'abi sigarayı bi bıraktım hayat kalitem arttı çakıllı yoldan asfalt yola çıkmış gibiyim ehe ' dediklerinde.
bırakmak istediği zaman bırakır, isterse günde 2 paket içer isterse tek tük
elektronik sigarayla dolaşmaz bebek emziği gibi, ona göre kendini kandırmaya gerek yoktur.
'insan ne ile yaşar?' kitabının okunduktan sonra insan neden sigara içer sorusunun sorulması içler acısıdır.
