insan aslında kendi ayakları üzerinde durmaya başladığında özgürdür. Kendi işi kendi hayatı olduğunda kendi parası olduğunda özgürdür. Kimseye hesap vermeden gezip dolaştığında özgürdür.
tahminimci hiç bir zaman. Zira inananlar için ; insan bu dünyaya imtinaha gelmiş ve bu çercçevede başına türlü hadiseler gelen bir varlıktır. iş bu yüzden özgür olması söz konusu olamaz. Anlık kaçamaklar boşluklar vardır o ayrı tabi
Aklımız var fikrimiz var. Kararlarını kendin verebilecek olgunluğa sahip olduğun zaman zaten özgür olmak istiyorsun ya da istemiyorsun. Bu da hayatının tüm yönlerini etkiliyor ve değiştiriyor.
Özgür olunmaz, özgür hissedilir. Telefonu kapatıp çekip gidebiliyo musun gelicek hiç bir kötü haber seni etkilemicekmişcesine. Ya da param yetmezse naparım gibi zırvalıkları düşünmeden edebiliyo musun. Sabahın bi körü babandan çekinmeden gidip bi kaldırım taşında uyuyabiliyo musun. Mesele korkmamak değil mesele bunları yaparken ne olacağını düşünmeden yapmak. Birinin sana bunları yaparken kızacağını ya da bi şey söyliceni düşünerek yaparsan zaten bi başkasına bağlı kalmış olursun. içindeki herkesi öldürüp serbest kaldığında ancak özgür hissedebilirsin.
