insan özgür olamaz,özgürlüğünü kendi kazanır.
çevresine kendinin bir birey olduğunu kanıtlamakla başlayan bu süreç, insanın dünyada yaşayan tek birey kendisiymiş gibi düşünmesiyle son bulur.
insan kaybettiklerinin ve kaybedeceklerinin farkında olarak yaşamayı öğrenirse özgür olur.
Stephen hawking gün geçtikçe bedenini kaybetti ve olacakların farkındaydı, bununla yaşamayı öğrendi. Hareket edemeyen bir adam uzayın sırlarını çözüyor,işte özgürlük budur.
Özgür olunmaz, özgür hissedilir. Telefonu kapatıp çekip gidebiliyo musun gelicek hiç bir kötü haber seni etkilemicekmişcesine. Ya da param yetmezse naparım gibi zırvalıkları düşünmeden edebiliyo musun. Sabahın bi körü babandan çekinmeden gidip bi kaldırım taşında uyuyabiliyo musun. Mesele korkmamak değil mesele bunları yaparken ne olacağını düşünmeden yapmak. Birinin sana bunları yaparken kızacağını ya da bi şey söyliceni düşünerek yaparsan zaten bi başkasına bağlı kalmış olursun. içindeki herkesi öldürüp serbest kaldığında ancak özgür hissedebilirsin.
Aklımız var fikrimiz var. Kararlarını kendin verebilecek olgunluğa sahip olduğun zaman zaten özgür olmak istiyorsun ya da istemiyorsun. Bu da hayatının tüm yönlerini etkiliyor ve değiştiriyor.
tahminimci hiç bir zaman. Zira inananlar için ; insan bu dünyaya imtinaha gelmiş ve bu çercçevede başına türlü hadiseler gelen bir varlıktır. iş bu yüzden özgür olması söz konusu olamaz. Anlık kaçamaklar boşluklar vardır o ayrı tabi
insan aslında kendi ayakları üzerinde durmaya başladığında özgürdür. Kendi işi kendi hayatı olduğunda kendi parası olduğunda özgürdür. Kimseye hesap vermeden gezip dolaştığında özgürdür.
