gerçekten acı çekip, insanların ne denli sahte olduğunu anladığında, elinde büyümekten başka bir seçenek kalmamıştır. o masum ve hayalperest insan gider, yerine daha kaşları çatık, gülümsemesi içten değil ağızdan olan, sevdiği mantığına uygun, seviştiği hormonlarına saygısından, bence kuru gürültü, öylesine bir insan gelir.
Acılara tek başına göğüs germeyi ogrendiginde.
Kendi kararlarini kendi verip iyisi ni kötüsünü göze aldiginda.
Ve en önemlisi anne baba oldugunda.
Ki hiçbir özelliği tasimamaktayim.
Hayır küçük degilim.
Evet hala buyuyemedim.
