geçmiş-gelecek fikirler veya düşünceler olarak ikiye ayırabiliriz.
geçmişteki fikirleri korunması bu üreticiliğini kaybetmiş bir fikir olarak yetersizliğini savunması ölümcüldür.
gelecekteki fikirlerin önünü açma yenilikçilik kazanmak diyelim buda ölümcül olması muhtemel dış faktörlerle birlikte.
uğruna ölebilmektense yaşamak yaşatmak gerekir benim görüşüm.
insan hayalleri ile var olur, bir hedefi olur. Hedefi uğruna yaşar. Bu hedef kimisi için para, kimisi için aşktır veya başka birşey. Ama hepsinin sonunda asıl hedeflenen mutlak mutluluktur. insan bu hedeflere ulaşmak için yaşar ve bu hedeflerden vaz geçen insan zaten yaşayan bir ceset gibidir. Bu yüzden hayalleri, hedefleri uğruna ölebilir bir insan. Öldüğünde bu hedefe yine ulaşamamış olabilir fakat ilerde şansım vardı ama denemedim gibi bir sorunu veyahut pişmanlığı olmaz. Bunlar sadece kişisel görüşlerim. Evet.
insan hayatına anlamlı kılmaya meyillidir. hayatını anlamlı kılacak şey uğrunda ölümü de göze alabilir. her şey tamam da her şey anlamlı mı ki anonim hayatlarımız anlamlı olsun.
Bence asıl sorulması gereken soru bu değildir. Birşeyler uğruna ölebileceğini düşünmek belki mümkündür. Ömrünü birşey uğruna bitirmek zor görünse de daha zor olan,bir ömrü tek bir şey uğruna geçirebilmektir. insan ne uğruna yaşar?
