islam'da yaratılmışların en şereflisi olarak insan olarak görülmekle birlikte, ki bu ayetlerle sabittir, meleklerin günah işleyememesi ve dolayısıyla günahsız olmaları, insanın iyisi için "melek gibi insan" tabirinin kullanılması kafaları karıştırır.
ancak burada gözardı edilen faktör, insanın günah işleme potansiyeline rağmen günah işlemekten uzak durmaya çalışması, meleğin ise zaten böyle bir potansiyelinin, yani iradesinin olmamasıdır. dolayısıyla, irade sahibi "özne" insan, irade sahibi olmayan, dolayısıyla da olayların gidişatında etkide bulunamayan, tarih karşısından "nesne" olan melekten üstün olması tabiidir.
Yaratılmışın en üstünü muhammed(sav)
sonra aşağıya doğru gider melekte gelebilir peygamberde de.
sonra bu sıra aşağıya doğru gider öyle bir noktaya gelir ki artık o noktadan sonra melek göremezsin.
ama insanın alçalması devam eder.
