insanlarin içindekileri bilmeden kendi kafalarinca paranoyak takilan ve karşisindakini insafsizca yargilayan insan tiplemesi. kimilerine göre dogal görunen ,kimilerineyse agir gelebilecek yargi, sen şu sun, sen bu sun, ayaklarina yatmak , sonra da yapmis olduğu yada kesin yargiladigi insan'dan diledigi özür. neden demiyorum çünkü herkez bir birinin kiymetini kaybettiginde anliyor, tipki agizden çikan kelimenin geriye alinamadigi gibi kirilan kalbin yada gidenin de geri gelmemesi diyebilirim, peki neden ? bencil ce davraniyor sonrada birsey olmamis gibi yalakalik yapiyoruz. kendi menfaatlerimiz doğrultusunda karsimizdakilerin düşünce ve yaptiklarini hiçe sayiyor sonrada pişkin pişkin geçip karşilarina özur dileme geregi hissediyoruz. çünkü elden gidecegi için degil elden gittikten sonra neleri kaybedecegimizi biliyoruz. ee kardeşim ozaman neden insan olmuyor neden insanlarin yaptiklarina söz ve nizamlarina saygi göstermiyoruz da , gecipte afedersin ben bir eşşeklik etim sana ama sen etme diyoruz. asil mesele kendimizin ne yapmamiz yada nasil bir kişilige sahip oldugumuzu bilmediğimizin göstergesi degilmidir. uzun lafin kisasi adam olun demek geçiyor icimden, ama önce kendimden başlamam gerek sanirim.
