bir insanın kendisini anlatmasına müsaade edildiğinde yapacağı şeydir. pek azımız hakikatte nasıl olduğumuzdan bahseder lakin hakikatte nasıl olduğumuzdan bahsedenlerimiz bile bahsettiklerinin miktarında oldukça cimridir.
insanlar kendileri hakkında hakiki şeyleri çoğunlukla söylemez. bu bazılarında bilerek yapıldığı gibi bazılarında ise istemsizce yapılır ama yapılır. çünkü kendi hakkımızda doğruları bilme güçlüğü ve bilinenlerin ise kabullenilememesi vardır.
suç mudur, hata mıdır, yanlış veya kötü müdür bir şey söylenemez, zira kişi tamamen dürüst olduğunu düşündüğü anda dahi söyledikleriyle kendisini kandırmış olur.
itiraf etmek gerek: içimizde pislik var ve bunu; kimseyi sevemem, kimseye değer veremem, yalnız kalırım korkusuyla bilmemezlikten geliyoruz.
