insan kazanmak nedir öncelikle biraz kendi penceremden izah etmeye çalışayım...
insan kazanmak ortam ve zaman farketmeksizin, tanınmayan ya da az tanınan kişiye, çeşitli iletişim yollarıyla, kendiniz hakkında pozitif duygular yüklemektir.
kaybetmek ise yüklenilen bu pozitif duyguları tersine çevirici davranışta bulunmaktır.
aşağısı sübjektiftir.
-
kimine itiraf, kimine saçma, kimine malca gelecek bir anımı ve tepkimi anlatacağım buradan sonra.
tarih 31 aralık 2013 saatler 2014'e az kaldığını işaret ediyor. sessiz sakin bir mekana çekilmişiz arkadaşlarla hafif muhabbet var. neticesinde telefon çaldı. -gizli numara- bilmiyorum boş bulundum belki. belki de açmak istedim merak dozum artarak. açtım.
-ben +karşıdaki
+alo .
-efendim?
+kafabimillon?
-evet de siz kimsiniz.
+ee ben şey.
-kim olduğunuzu söyler misiniz?
+kim olduğumdan daha önemli söyleyecek şeylerim var.
-evet dinliyorum.
+seni gördüm kampüste ismini ve numaranı buldum bi yerlerden aslında kafa yapımızın uyubileceğini düşünüyorum. benden etkileneceği.
-ne anlamda ne yani bunlar.
+anlaşırız diyorum oturup konuşalım istersen ne zamandır yanına gelemiyorum çünkü.
-anlayamıyorum.
+cesaret ettim bugün ilk kez böyle bir şey yapıyorum.
-istediğiniz sadece görüşmek mi?
+evet biraz oturup konuşsak.
-...
+bir şey söylemeyecek misin?
-... nasıl olacak o daha seni tanımıyorum bile.
+ben yanına gelirim.
-tamam bakalım bu cumartesi olur mu?
+çok geç yakın bir zamanda olmaz mı?
-ne zaman olsun peki yer falan söyle en azından
+bilmem. sen belirlesen daha iyi sanki.
-tamam yarın saat 4 de okulda.
...
neyse işte kapattım telefonu konuşma 4.32 dk sürmüştü. anlamlandıramadığım bir duygu yaşadım. ne inandım ne de tamamıyla işletme diye düşündüm. neticesinde bir buluşma ayarlamıştık. liseli ergen kız topluluğu değildi ya bunlar. yılbaşında eğlence arayan tipler ya da. gitmem lazımdı. gerçekten ilk kez böyle bir şey yapıyorsa özgüvenini kırmak olmazdı.
gittim işte giderayak işletme ihtimali oranı artmaya başladı. hatta konuşma bittikten sonra iki arkadaşıma anlattım ikiside kararsız kaldı ama neticede ikisi de ben gibi düşündü -liseli ergen değiller ya.-
gittim saat 3.55 falandı birkaç müzik dinledim etrafımdan birileri geçti sanki benim oraya gelip gelmediği gözetlercesine geçenler okul tatildi yılbaşında ama gittim oraya. %90 işletme diye düşünürken gittim. gelmedi.
sonra düşündüm ben mi malım onlar mı zeki buradaki hatam neydi? gizli numaraya sövüp kapatan erkeklerden neyim eksikti neyim fazlaydı. işte bunlar beni oraya götürdü.
sonunda şunu düşündüm yine olsa yine yaparım bunu gönül rahatlığıyla diyorum. işin ucunda insan kazanmak var. ben onu sevmeyecek olsam bile bir insanın ihtimalleri var. cesareti var. olabilir. bu da gitmek için yeterliydi.
peki ne geçti ellerine biliyor musunuz? varsa kul hakkı. yoksa hiç. yine işin ucunda insan kazanabilme ihtimalim olsa yine yaparım. belki de tariflere sığmaz bir malım.
