yaçamın tek düzeliği içerisinde o kadar kaybolmuşuz ki sadece kendimizi düşünür konuma geldik. yanımızda bulunan sevdiklerimizin değerini onları keybedince anlamadan önce onlara gerken kıymeti vermemiz gerek. düşünmeden konuştuğumuz kelimeler insan kalbini öyle bir yaralayabilir ki yeri gelince kalbi tuzla buz eder. insan kalbi cam gibidir, bir kere kırıldımı asla eskisi gibi olmaz. hiçbir değerli söz, hiçbir güzellik onun eski haline dönmesine izin vermez. kırılmıştır bir kere ne yaparsan yap görünmeyen bir yerlerde mutlaka izi kalacaktır.
bu cam'ın arkasında sır oLmadığından ötürü kırıLdığı zaman insanLara 7 yıL sürecek bir uğursuzLuk getirmez.. bu yüzden çoğu insan bu cam'a kaba davranır.. kırar.. ve parasını ödemeden çekip gider.. işin parasında değiLiz ya.. bir "özür diLese" yeter..
