insanlıktan nasibini almamış insanlar bizleri baştan çıkararak insanlıktan çıkarmaya çalışıyorlar.
Kötülüklerini ve kötülüklerin asla bir sınırının olmayışını gözlerimize sokarak evvela insanlıktan umudumuzu kestirip sonra da insanlardan nefret ettiriyorlar.
insanlık denilen halkanın içinde kalmak her gün biraz daha zorlaşırken işin kötüsü ise insanlık halkasının dışına da çıkamıyoruz.
Yoksa bir kuş olup o halkadan fersah fersah uzaklara göç etmeyi ne çok isterdim. Ama gel gelelim insan dediğin bir kuş olamıyor, varacağımız son nokta ev kedisi kılığına girmiş yırtıcı bir hayvanlık.
insanlık halkasının çizgisi üzerinde dolanıyoruz, bir an iyilik kaplasa da içimizi çemberin içine doğru adım atsak bu insanlıktan nasibini almamış orospu çocukları kötülükleri ile baştan çıkarıyorlar bizi, lanet ediyoruz insanlığımıza.
Eskiden insanlar baştan çıkarılınca yatağa atılıyordu ne bileyim kumarhanede yalancıktan ilk gün üç beş bin kazanıyordu ilk içkisi bedavaya geliyordu filan.
Şimdi insanlıktan çıkıyor.
Bir nasipsizlik söz konusu ama hadi hayırlısı shshsh
