benim surekli icinde bulundugum oldukca rahatsiz edici ruh halidir. genelde aileden birinin attigi kazik sizi bu duruma getirir cunku aile disinda biri size ne yaparsa yapsin aileniz hep arkanizda sanirsiniz halbuki bu dunyanin en buyuk yalanidir.soyle ki aslinda onlarin da kendi hayati var ve sizi (sizin sandiginiz gibi) kendi dunyalarinin merkezine koymuyorlar.onlar da once ve en cok kendilerini dusunuyorlar.hatta fedakarliklar kraliceleri(!) olan annelerimiz de aslinda fedakar degiller sadece bir sey yaparken ileriyi dusunup senin icin yapiyorum,katlaniyorumdedigi icin kucuklukten beri olusmus bir algi var.
Kisaca herkes kendini dusunuyor arkadas kimsenin umrunda degiliz bunu kabullenmek lazim.
bir süredir büyük ölçüde yaşadığım durumdur. saygısızlığa, her şeye gereksiz yere maydonoz olanlara, kendini bulunmaz hint kumaşı zannedenlere, bir dediği bir dediğini tutmayanlara, sürekli ajıtasyon yapanlara, insanları kontrol altına almaya çalışanlara, insanları sırf kendi istedikleri olsun diye sürekli zorlayanlara tahammülüm yoktur.
herkes birbirinin arkasından bişeyler konuşurken, sizin de arkanızdan bişeyler konuşulduğunu anlarsınız birgün. bu kadar salak olmamalı insanlar. yani sen gidip bi adamı bana kötülersen, hatta başka bi tanesini daha. ben anlarım dostum benim arkamdan konuştuğunu. insanları eleştirdiğinizde* kendilerini düzeltmeleri, ya da iyi hissetmeleri gerekirken her zaman ki gibi sizi zararlı çıkarırlar.* sonuç olarak insan hayvanı artık düşünemeyen bi hayvandır benim nazarımda.***
(bkz: ve daha niceleri)
