Ayağı takılabilir, kemik yapısı dolayısıyla yürürken dengesini kaybedebilir yahut dış mihraklar tarafından itilebilir.
Hayat her şeye rağmen devam ediyor, düştüğünüzde kalkmak için her zaman bir sebep vardır. Tıpkı Thomas Wayne abimizin dediği gibi ' Neden düşeriz, Bruce? Tekrar ayağa kalkmayı öğrenebilmek için'.
orası belli olmaz ama insan sanki ayaktayken her daim üzerinden belli yükler tutuyor gibi ve bir ayağı kayıp düştüğünde tüm tutuğu yükler üzerine devriliyor.
Uykuya dalarken. Hani tam uykuya dalacakken sanki düşüyormuş gibi olup uyanırız ya. Hah işte o zaman.
Bir de kendinden ödün verince.
Bir de şerefsizlik yapınca mutlaka düşer.
eğer yoğun çalışacak bir isi de yoksa ciddi anlamda yalnız kaldığı zaman. anne ve baba dahil hiçbir yakından veya uzaktan akrabanın olmaması. "leon" gibi. var cidden böyle insanlar harbi yalnızlığın kitabını yazacaklar. tecrübeyle sabittir. istanbulda çok rastlarsin bu tip insanlara. adam yalnız ve bok gibi hayat sürüyor. yemek yemiyor sadece içki içiyor neredeyse. ama ağzını bir açsın vay anasını diyorsun. aykırı adamdır düşen insan. tabiki de bu insanın "düşme" tanımını toplum belirliyor. kimilerine göre de nirvanayi yaşamaktir bu.
