insanoğlunun doğa ile ilişkisi bağlamında tarihsel ileri-geri kavgasının mahiyeti üzerine çağrışımlar yaratan başlık.
insanoğlu, kendini doğadan, doğal yaşamdaki sair canlılardan farklılaştığını hissettiği momentte, yönelişi, çevreyle münasebeti bilinç kazanmıştır.
bilincin özü, uyum sağlarken değiştirmek, kendine uyumlaştırmak.
bilinç, verili değil, doğayla ilişkisinde edindiği haslettir.
doğa varlıkları, canlılar iç güdüsel sürüdür. insan gibi insan varlığı, sürü yaşarken, hemcinsleri arasında iş bölümüne gitmiştir. Bu salt bilincin yansıması değil, doğadan edindiği, bilinçli faaliyettir.
iş bölümü ilk sosyal varlıklaşma, müstakbel sınıflı toplumun tohumu.
bu dayanışma, iş bölümüne dayanan soyalleşme, doğaya hakimiyetin, insanın özgürleşme bağlamıdır.
insanın yani sahip olduğu, yetkinleştirdiği, değiştirici ve üretici emeğin fark edilmesi tutsaklığının bağlamıdır.
artık esirler yok edilmiyor, emeğinden faydalanılan varlığa dönüştürülüyor, yani köleleştiriliyor.
bu bağlam insanı, onun emeğinin, özünden yabancılaştırılarak üretim gücü haline getirilmesi, değişim değeri kazanmasıdır. mülk vasfı kazanmasıdır.
emeğin dışında diğer üretim güçlerinin de özel mülkleşmesi, komünal tanımlı sosyal biçimin evrilerek, köleci sosyal biçimi almasını koşullamıştır.
sosyal biçimin yapısı sadece üretimden ibaret değildir, bilgi birikimi, kültürleşme, yaşam örgütleri, inanışlar, sosyal hiyerarşi, inançlar, gizil güçlere tapınma vs. ilişkilerde tesis edilir. literatür de üst yapı karşılığıdır.
bu oluşum antagonist sınıfları yaratırken, antagonist düşünce sistemlerini tohumlamıştır.
tarihsel ileri geri kavgası, köleleştirilen insanların özgürlük mücadelesi ile köle tarzı yaşamın sınıfsal hakimiyetlerinin devamı için kaçınılmazlığını bilenlerin ideolojik mücadelesi temelinde doğmuş, farklılaşsa da özü aynen devam eden antogonist hakikat.
