dinler gerçektir ya da değildir; doğrudur ya da yalandır; iyidir ya da kötüdür... bu tartışma asla sonuca ulaşamaz; ulaşamayacak.
ancak şu bir gerçek. insanlar dinsiz olabilir. ancak insalık ve medeniyet; din olmadan devam edemez.
bugün dünyanın her köşesinde din görülmektedir.
burada bir tırnak açıyorum. yazımda "din" kelimesinin kapsamını oldukça geniş kullanıyorum. yani sadece ibrahimi dinleri kastetmiyorum; en ilkel kabile dinlerinden tutun büyük uzak doğu dinlerine kadar hepsi için kullanıyorum bu kelimeyi.
aborjinin de dini vardı, türkün de, inkalının da, çinlinin de...
peki neden?
çünkü bir medeniyet olma yolunda atılan en önemli adımdır din.
din seni güven altında tutar, toplumu huzura kavuşturur.
evet şimdi yükselen sesleri tahmin edebiliyorum: "din kadını eziyor, din el kesmeyi emrediyor"
bunlar gerçek, lakin bu gerçekler gene toplum için yaratılmış gerçeklerdi.
tarih boyunca bir çok dinsiz birey yaşadı, hala daha yaşıyor. bunlar kötü kimseler miydi?
tabiki hayır. hatta dünyanın en zeki; en iyi insanları dinsizler arasından çıktı yakın tarihimizde.
insanlar dinsiz yaşabiliyor arkadaşlar; dinsizlik insanları kötü de yapmıyor.
ama insanlık bu kadar güçlü değil. insanlık, insan kadar güçlü ve mantıklı değil.
bu yüzden insanlık dinsiz yaşayamaz arkadaşlar.
