hayata tutunmak icin secilen yanlis bir yoldur. aksine, insan buyudukce hayalleri kuculmez, netlesir ve kesinlesir. insan buyudukce hayaller artik hayal degil, plan olmustur. kisinin beyninde var olan savasci ve mucadeleci dusunce yapisi bu plani gerceklestirmek icin kisiye sonuna kadar destek olacaktir. **
hayatın hayal ettiğimiz gibi olmadığını anlamak, gerçekleri kabul etmektir. artık daha küçük hayaller kurmak zorunda bırakır hayat. sizde teslim olur kabul edersiniz daha küçük hayaller kurmayı daha fazla üzülmemek için.
bilhassa üniversite sınavına defalarca giren öğrencide görülen durumdur.
örneğin:
1. yıl: kesinlikle güzel bir üniversitede mimarlık okuyacağım.
2. yıl: ya sorun değil, mimarlık olsunda farketmez aga, heryerde okurum.
3. yıl: yaw doğuda veterinerlik yazacağım, van falan.. düşükmüş puanı olum.
4. yıl: abi ziraat yazayım, garanti tutar artık.
bir yandan çocuksu masumiyetimizi kaybederken, diğer yandan hayatın gerçeklerinin hayallerimizi sınırlandırması olayıdır..
ayaklarımızın zoraki yere basması, bastırılması durumu olarak da tanımlanabilir..
büyüdükçe yaşadığın hayal kırıklıkları buna en büyük nedendir ,nedensiz kaybettiğin insanlar ,başına gelenler .ama umut hep vardır hayaller küçülse de kendine itiraf etmedikçe herşey eskisi gibi olur .
belki de kücülen hayaller degil onların gerceklesmesine olan inancdır görüsünü akla getiren cümle.bir söz vardır:gencler dünyayı degistireceklerine inanırlar;yaslılar da dünyayı degistirmek isterler ama gerceklesmeyecegini bilirler.
yeryüzünün sakini olan insanoğlu henüz küçük bir bedene ve dolayısıyla küçük bir akla sahipken, kapladığı hacim dışındaki heryer onun hayalleriyle doludur.ve büyür.bu büyüme öyle boyutlara ulaşır ki artık hayallerine yer kalmamıştır.daha da ekstrem boyulara ulaşınca ise bunalımlar,depresyonlar,sinir hastalıkları,...v.s. vuku bulmaya başlar.bu amansız görünen tehlikeden yalnızca,gelişmiş ülkelerin milyar dolarlar harcayarak da olsa gerçekleşeceğine inanamadığı 'çok daha geniş bir dünyada' yaşamaya inanmış olanlar kurtulacaktır.
insanoğlu hayallerini de kendisiyle beraber büyütebilir böylece.
hayaller bir benlikte damla damla sel olur
yontulursa bir insan ancak heykel olur.
gelişen beynimizde hayallerimize yer kalmadığından sanırım.
ya da gerçek nedeni dünyayı tanımaya başladığımız için.
(bkz: büyüdükçe her şeyin azalması)
insanın dünyayı, hayatı tanımasıyla hayallerinin ne kadarını gerçekleştirip, ne kadarını gerçekleştiremeyeceğini anlaması neticesinde görüş açısının daralmasıdır.
(bkz: ya umutlar biterse)
