Ümit yaşar oğuzcan ın ayrılırken adlı şiirinden bir dizedir. Büyük şairin bizleri düşündüren zaman zamanda hüzünlendiren bu sözü aslında olması gerekendir. Bizler ayrılığı büyüklük olarak değilde hep 90+2 de yediğimiz gol olarak görüyoruz. keşke seni tanımasaydım, hakkımı helal etmiyorum, gibi serzenişleri sıklıkla duyduğumuz için insanlara güvenemiyoruz. Berkecan ların ayrıldıktan sonra abazalığını ortaya çıkarması, ayşecan larında berkecan a inat önüne gelenle birlikte olması bir ayrılığın bile nasıl iğrençleştiğini gösteriyor. Sözün kısası büyük şaire ait büyük bir söz.
dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
bu saatte gözyaşları, yeminler,
boş bir tesellidir inandığımız.
perde kapanıyor, film bitiyor işte,
o hiç bitmeyecek sandığımız...
görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı.
sadece bakışlarımızda hüzün.
işte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz...
o ikiz kardeşi ölümün.
anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz
bu son buluşmamızdır seninle
yeni bir hayata başlayacaksın artık
onunla, o yeni sevgilinle.
anlıyorum artık o öpecek ellerini
kulağına aşkı o fısıldayacak
içinde bir pişmanlıktan başka
benden eser kalmayacak.
sigaranı söndür , kalkabiliriz
on adım sonra yollarımız ayrılmalı
sakın ağlama ve bir şey söyleme bana
insan ayrılırken bile büyük olmalı..
eski sevgilinin son sözleri olmasına rağmen bir türlü - yada tam da bu yuzden - samimi gelmeyen sözlerdir.
