ilk dişi çıkınca insan bir yaş alır. ilk arkadaşını bulduğunca bir yaş daha alır. bir yaş da ilk adet gördüğünce cinsel organının işemek dışında da kullanıldığını görünce alır. daha sonra aşık olur, bu en güzel yaşıdır. çünkü bir daha asla aşık olamayacaktır. ilk ayrılık da bir yaş katar insana. o ayrılığın acısı bir ömür geçmez. hep durur öylece. bir şarkıda bir kelimede acıtır insanın canını. sonra yerine başkasını koyar, onunla evlenir ve anne/baba olur. bu da onun için bir yaş daha demektir. sonra, ilk kez bir sevdiğini daha kaybeder insan, bir yaşına daha girer. ölümle tanışır bu yaşında. masadan, fotoğraf albümünden hergün bir dost daha eksilmeye başlar. bir ömrü paylaştığı insanların üzerine toprak atıp onu o karanlık çukurda bir başına bırakır acısıyla başbaşa kalır.
allah herşeyi çift yaratmış. günü bile ikiye bölmüş. yarısı zifiri karanlık yarısı göz kamaştırıcı aydınlık. yılı ikiye bölmüş, yarısı yakıcı yaz, diğeri dondurucu kış. insanı ikiye bölmüş. yarısı kuvvetli ve kudretli erkek, diğer yarısı naif ve nazenin kadın. insanda bile iki yüz vardır. güldüğü de olur ağladığı da. sevindiği de olur üzüldüğü de.
