elbette 1 saat içinde unutulabilir ama ögrendiginizde üzülmüyorsanız, içinizden bir şey kopmuyorsa, dostum haberler kötü, insanlıgınızı bakıma aldırın, gidin 6 ay gazzede yaşayın, ırak a gidin birşeyler yapın acil kendiniz için zira insanlıgınız ölmüş sizin.
aslında tanımadığı birinin ölümüne üzülmek değil, kendi tanıdıklarına, sevdiklerine üzülmektir.
mesela benim babaannem hastanede, ve ölümü düşünürken, birkaç gün önce burda yazan birinin öldüğünü öğrenince "insan" ister istemez üzülüyorç
ama bunları anlatmaya gerek yok, zira "insan" olamayanlar zaten anlamazlar...
yapmacıklıkla alakası olmayan bir konudur. insanî bir duygudur en nihayetinde. üzüntünden gözünde yaş kalmayacasına ağlamazsın ama içine bir ateş düştüğünü hissedersin o an. burnun sızlar, gözünden yaş gelir belki de. belki de sana mutlak sonu hatırlattığı için üzülmüşsündür. çoğumuz bunu göz ardı ederek yaşadığımız için...
bu başlığı açan ve üzünülmemesi gerektiğini savunan insanlar, şehitlerimizede üzülmezler,doğal afetlerde,trafik kazalarında veya bilimum felaketlerde ölen vatandaşlarımızada üzülmezler,çünkü tanımıyorlardır.işin gerçeği bu kişiler üzüntüye göğüs gerebilecek olgunluk ve güçte değildirler ve herşeye kılıf uydurabildikleri gibi ölen insanları tanımıyorum şeklinde mazeret türetebilirler ve tanısa da tanımasada birisinin ölümüne üzülenleri eleştirirler.hadi ordan be!!!
