kabullenildiği takdirde, insanın sorunlarını çözmesine yarar sağlayacak gerçektir. nitekim insanlar arasında sorun çıkmasının en büyük sebebi, kişinin her zaman başkaları için ("bana böyle davranmalı, her gün aramalı, daha temiz olmalı, daha düşünceli olmalı, şunu yapmalı, bunu yapmalı." gibi) koyduğu kurallardır. kişinin hayatını, enerjisini tamamen karşı tarafı değiştirmek ve yönlendirmek için harcaması asla sonuç vermez. ruh halimiz, mutluluğumuz tamamen karşı tarafın davranışlarına göre değişir. bu ise insanı kendi hayatında edilgen yapar. çünkü biz sadece kendimizi, olaylara bakışımızı değiştirebiliriz.
bu yüzden insanlar kendi hatalarıyla meşgul olmalıdır. bunun için de insanın kendini tanıması önemlidir. eksik ve zayıf yönlerini öğrenip bu açılardan kendini geliştirmelidir. mutluluğun kaynağını dışarıda değil, içeride aramalıdır. kendini değiştirdikçe, başardıkça mutlu olmalıdır. beni daha çok ararsa değil, beni aramamasını problem etmezsem mutlu olacağım demelidir.
yeri geldiğinde doğruları için çekip gidebilmelidir. mutlu olmadığı kişilerle birlikte olmamalıdır insan. herkesi sevmelidir, en çok da kendini. kendini korumalıdır tüm üzüntülerden, üzenlerden.
