buram buram tarantino kokan film... yahudi propagandası hiç bu kadar kötü kokmamıştı. yahudilerin götünü nasıl yalayalımın bir yarışmacısı olduğunu bilseydim, seyretmezdim; zira bıktım artık bu "3. reich'i az ve nitelikli adamlarla nasıl sikerttik" temalı fetişlerden. bir yahudi dünyaya bedeldir, alman ordusunun korkulu rüyası sopalı iri yahudi, bla bla bla... elbette film özgün bir şey sunmuyor, izlerken daha önce izlediğiniz bir kaç film aklınıza geliyor, siz onları düşünürken film bitiyor. christop waltz'a rağmen, hayatımdan akıp giden iki buçuk saatimi geri istiyorum!
tarantino'nun ellerinden savaş filmi ancak bu kadar güzel olabilirdi. yan karakterlerin oyunculuğuda mükemmel, ancak hitler'de insanı rahatsız eden bir gariplik vardı tam olmamış. ayrıca brad pitt'le ilk çalışması değildir. (bkz: true romance)
nazilere duyulan nefretin haklı bir sebebi olduğunu veri kabul etmiş, fakat haklı sebebin altını yeterince açıklayarak doldurmakla uğraşmamış tarantino filmi. 2. dünya savaşı sırasında geçer ve filmin kurgusu tarihteki gerçek olayları sonlara doğru değiştirmiştir. seyretmeye değerdir ama bazı şiddet sahneleri duyarlı kişilerde rahatsızlığa yol açabilir.
------spoiler--------
şiddet sahneleri kısa fakat konsantre, şiddet sahnelerini önceleyen gergin sohbet sahneleri ise alabildiğine uzundur. ayrıca barda oynanan enteresan tahmin oyunu da akıllarda kalası ve oynanası bir oyundur.
------spoiler--------
brad pitt'in oyunculuğunu sabitleyemediği film. başta farklı sonda farklı biri gibi. ilerleyen bölümlerde öne çıkan çene filmin başında yok mesela. bazı sekanslar müziği ile birlikte çok ani kesiliyor. bu da geçişleri sıkıntıya sokuyor. ancak bu iki zayıf noktasına rağmen senaryosu, hitler tiplemesi ve christoph waltz'ı ile çok güçlü bir film.
filmde teğmen aldo raine nin ilk göründüğü karede yani chapter 2 nin hemen başında elinde bulunan sarı eldivenler, yine başrolünde brad pitt in oynadığı fight club filmine göndermedir. hatırlayacağınız üzere tyler durden, marla singer ile deliler gibi sevişirken, çırılçıplak bir şekilde sadece elinde bu sarı eldivenleri bulunduruyordu. zaten tarantino nun sevdiği filmlerden bazı küçük enstantaneler kullanarak kendi filmlerine kattığını biliyoruz.
propogandanın dibine vurmuş film. yine de gerçek olmadığını bilmek duygularımın okşanmasına feci derece etki etmiş ve film boyunca hiçbir şey hissedememişimdir. oyunculuklar muhteşem, sıkılmadan izledim ki çabuk sıkılırım. hoş zaman geçirmek için izlenebilecek bir film olmakla birlikte niteliksizdir.
beni son derece hayal kirikligina ugratan film. bu kadar agir bir yahudi propogandasi beklemiyordum dogrusu. ama brad pitt'in southern aksanina bayildim. hele bir de italyanca konusmaya calismasi tumden yardi beni.
brad abinin o kadın ajanın kurşun yarasından içeri parmağını soktuğu sıralarda, yapma aq tamam kes, kadın yalan söylesede yapma aq gibi feryat figan bağırtan filmdir. lan öyle işkencemi olur, açık yaranın içine parmak sokmak ne abi? nasıl bir manyaklıktır bunu düşünen. ha iğrendim ama saygıda duydum bunu düşünen bizden değildir, normallik sınırlarını geçmiş birisidir. yeni bir siyasi mesaj vereyim kaygısıda yok bu filmde anladığmız kadarıyla. zaten bilinen naziler kötüdür, yahudiler suçsuzdur fikrine bağlı kalınmış bir fantezi film. based on a fake story işte...
christoph waltz'ın başrolünde olduğu, çatır çatır oynadığı insanı hayran bırakan quentin tarantino filmi. sürekli bir almanın bir yahudiyle aşkını gösteren ikinci dünya savaşı filmlerine cevap niteliğindedir. tarantino yahudi soykırımını kendi dünyasında yargılamış ve soykırımın mimarı olan tüm almanları bir sinema salonunda cayır cayır yakmıştır. filmin sonu beni benden almıştır...
bu filme entry girmediğimi az önce farkettim sözlük. utandım kendimden gerçekten.
büyük aşkım quentin tarantino nun muhteşem filmi. o ne güzel bir hayal ürünüdür yaa. olaylar tarantino nun hayal ettiği gibi olsaydı, çok ilginç olurdu gerçekten.
oyunculuğunu sevdiğim brad pitt filmde pek bi varlık gösterememiş. bildiğimiz gibi tarantino, filmlerinde tek bir oyuncu üzerinde yoğunlaşmaz. bazen hiç ummadığımız karakterler ön plana çıkar. işte bu filmde o kişi de kuşkusuz Christoph Waltz dır.
ben en çok barda geçen bölümü sevdim. ordaki diyaloglar süperdi...
yok yahudi yalakası bir filmmiş, yahudilerin propagandasını yapıyormuş falan fıstık. ilk olarak film bir kurgu. türkçe'sinin ismini maalesef bilmediğim counterfactual history denen türün bir örneği. yani "ya x olsaydı ne olurdu?" sorusu baz alınarak yapılmış bir film.
nedir peki bu counterfactual history denen şey önce ona bir göz atalım. ** gerçekte olmayan, ama olma olasılığı olan olaylar üzerinedir. bir örnekle açıklayalım: ya naziler savaşı kazansalardı ve amerika'yı işgal etselerdi ne olurdu?
filmde de böyle bir şey var aslında. yaşanmış tarihin tam tersi: naziler değil de yahudiler kıyım yapıyor. bu bakımdan "alternatif tarih" denen türün içine de girmektedir film.
uzun sözün kısası intikam fantazisi gibi bir şey aslında. valla ben bi yalakalık göremedim. adam sadece tarihi tersten yaşatmış filmde. kurgu sonuçta. hayalgücünün sınırı var mı?
vasat film. oyuncuların rollerine kattıkları ekstra bir şey yok.mesela brad pitt'in oynadığı rolü herhangi bir oyuncu da oynayabilirdi. pitt filme popülarite ve gişe için koyulmuş gibi geldi bana. tabi ki christoph waltz amcanın inanılmazın da ötesinde oyunuculuğunu bunun dışında tutuyorum. zaten filmde onun dışında elle tutulacak pek bir şey yok.
izlerken boşa zaman harcamıyorsunuz ama isimleri görüp de fazla kaliteli bir film için heveslenmeyin derim.
tek kelimeyle mükemmeldir. anlamak için tarantino'nun film anlayışını, yapısını, ince esprilerini kapmak lazımdır. filmin en başındaki sahnede klübe evinde tüttürülen piponun alman askerinde daha büyük olması, almanların herşeyde o dönemler kendilerini daha üstün görmesinin sonucudur, bunu kapmak lazımdır, aynı alman askerininde her dili konuşmasıda bunu kanıtlar niteliktedir. sinema salonunda bayan karakterin bütün filmleri yakmasıda aslında orda eskiden çekilen savaş filmlerinin tamamen saçmalık olduğu ve sadece kül olacağını temsil eder. hitler'in vurulduğu sahnedede suratının oyuncak bebek kafası gibi parça parça ayrılmasıylada komikliğin dibine vurmuştur. yani anlayacağınız anlayana güzel bir film, bir tarantino klasiği ...
muhteşem film.
ne eksik ne fazla. her şey yerli yerinde. müzikler bile o kadar enfes oturmuş ki...
uzun zamandır böyle bi heyecanla film izlememiştim.
--spoiler--
o sinema yakılamayacak diye o kadar heyecan yaptım ki...iki kol çakışacak, bi şey olacak, aksilik çıkacak diye o kadar delirdim ki...ben bile şaştım kendime...ama değdi...hitler'in o sahnesi ile resmen tatmin oldum ben. ohh dedim...
ayrıca güzel yahudi kızımız. filmdeki tek gerçek insani duygu ile hareket eden kızımız. bu ne acı ölümdür di mi...ağlıyordum resmen...
--spoiler--
iyi film izleyenlerin kesinlikle kaçırmaması gereken, kötü film izlemede ustalaşanların ise kesinlikle el sürmemeleri gereken bir film.
