şeriat mahkemelerinin medyaya yansıması ve sanıldığı kadar öcü olmadığını ispatlamak açısından güzel bir hareket. müslüman olmayanlar bile başvuruda bulunuyor bu mahkemelere.
bizim konumuzla alakasızdır. müslüman bir ülkenin şeriatı kabul etmesi ile hristiyan bir toplumun azınlıklarına verdiği bir hak aynı kefeye konulamaz. türkiye cumhuriyeti şeyhlere, yobazlara, din üzerinden siyaset yapanlara ve geri kafalılara karşı kurulmuştur. oysa ki hristiyan toplum kendi içinde bu dönemi yaşayıp geçeli ve dinde devrimi yapalı yüzyıllar oluyor.
yani bunun türkiye versiyonu ancak şöyle olabilir; türkiye katolik kilisesinin ağır kurallarına uyarak yaşamak isteyenlere her türlü özgürlüğü sunan bir yasa tasarısı onaylamıştır. tabii ki isteyen hristiyanlar için.
işte daha sonra ingiltere'de bir sözlüğe bu haber olur. sazanın biri başlık açar. der ki 'bakın türkiye'de katolik kilisesinin kuralları yasal hale getirildi. demokrasi var diyen toplumumuz önce türkiye'ye bakmalı' falan filan...
olasılık dahilindedir. ee ne de olsa ben gideceğim ya bir kaç aya kalmaz. ofsayt osman bir diğer ismim. neyse ben vururum kafalarına o meymenetsiz anglosaksonların.
ingiltere'nin tamamı için geçerli değil tabii. ingiltere'de bir yargıç müslümanlar için şeriat kanunlarının uygulanmasına olanak sunan bir karar almış tabii ki isteyen müslamanlar için. internette bu konu ile ilgili bilgi vardır benden hazır bilgi almayın. yani demek istediğim esasında, türkiye'ye şeriat gelecek diye korkanlar önce ingiltere'ye bakmalı. demokrasi bu. halk ne isterse o olur demokrasilerde. çünkü demokrasi kendini bile sonlandırabilecek yapıda esnektir.
tabii ki belirli bir kısım için olan bir kararı tüm adaya yaymak yazarın küstahsızlığı. mazur görün.
