Dil nankördür konuşulmaz ise çabuk unutulur. iyi derecede ingilizcem var tercümanlık bile yaptım zamanında ama her fırsatta anadili ingilizce olan bireylerle konuşmaya devam ediyorum. Hem kelime haznem zenginleşiyor hem de dili unutmama engel oluyor.
Öncelikle öğrendim bitti denecek bir şey değil. Sürekli geliştirilmelidir.
Türkiye'de ise bir paradokstur. Devlet okulunda ağır gramer, bol kelime öğretilir, streslidir.. Konuşma dersleri hiç yapılmaz. ingilizce kursları ise bunun tam tersidir. Dil öğrenmek başlı başına zorken hem hocalar, hem pahalı kurslar hem de en ufak hatanızda dalga geçen arkadaşlar bu durumu zorlaştırır. Büyük şehirler dışında anadili ingilizce olan öğretmen bulmak da imkansızdır. internette pratik yapacak Amerikalı veya ingiliz arkadaş bulmak bir işkencedir. Hele ki erkekseniz o iş olmaz. Kısaca zordur, güçtür ama imkansız değildir.
ingilizce öğrenmek disiplinli bir şekilde interaktif olarak o dile maruz kalmaktan geçer. yani böyle kursla mursla olacak iş değildir. en cahil en amele bile orada gidip yaşarsa ve meraklıysa hayatın içinde o dili bilen insanların o dili hayat içindeki kullanımlarına maruz kalıyorsa o dili öğreniyor. ama meraklı ve disiplinli bir şekilde uğraşması gerekmektedir. bu arada bir dilde çok iyi olmak için senin kendi hayatında kültüründe ve dilinde de kendini geliştirmiş olman gereklidir. dilbilgisi vs. teknik bir konudur ama cahilsen bu konulardan bihabersen sadece günlük dili basitçe öğrenirsin daha ileri gidemezsin çünkü kendi dilini de o kadar biliyorsun da ondan.
