eger kafaya koyarsanız olmayacak şey değil yeterki her öğrendiğiniz dilden sonra 1 yıl kadar baska dil öğrenmeye uğrasmayın önce bir aklınızda yer etsin ardından 2. ye 3 ye gecersiniz.
sanıldıgı kadar zor değil sadece biraz sabır ve uğras ister. zamanla bu durumdan zevk bile alırsınız.
kesinlikle ben öğrenemem diyede düşünmeyin uygun yerde başlarsanız öğrenmeye mutlaka birseyler kaparsınız.
öğrenilecek ikinci yabancı dili seçerken dikkat edilmesi gereken o dilin ne kadar geniş bir coğrafyaya hitap ettiğidir.
yani fransızca, italyanca gibi, kulağa hoş gelen ancak geçirliliği olmayan diller yerine, ispanyolca, rusça, çince, arapça gibi diller tercih edilmelidir.
uluslararası ilişkiler öğrencilerinin fransızca öğrenmesi gereklidir mesela. sanılanın aksine fransızca sadece şiir dili değil, avrupa siyasetinde ingilizce'den bile önemlidir çünkü.
ama mesela psikoloji öğrencisinin ingilizce dışında ikinci dili öğrenmesi gerekli midir? gerekliyse bu dil hangisidir?
bir iki uc yetmez dort bes alti olsun. ogrenilen, konusulan her dil bir insan demektir. bugun bir isvicreli 4, hatta 5 dile hakim olabiliyorsa herkes bunu gayet basarabilir. onemli olan baslama yasidir. ailenin cocuklarini kucuk yasta ogretilmesi gereken dilleri ogretmesi gerekir. bunlarin elbette birlesmis milletlerin 6 gecerli dilinden olmasi herkesin yararinadir. arapca ve cinceyi siktir edin. bu dilleri konusan ne ulkelere ne insanina zerre sempatim yok, hic yasamamis olsalardi daha guzel bi dunya kesinlikle olurdu. onun yerine japonca, farsca hatta ibranice ogrenirim daha hayirli olur. ama gunumuzde en gecerli dil ingilizceden sonra yapilmasi gereken fransizca ve almancanin ogrenilmesi. sadece gundelik hayat veya bu ulkelere olasi gitme durumu degil tabiiki, bu dillerin gecmisinde yazilan edebi, felsefi ve sanatsal eserlerden dolayi da bu dillerin ogrenilmesi gerekir. kala kala rusca kaliyor. onu ogrenmeye kalksaniz direk abaza rus karisi sikmek isteyen moduna sokulursunuz fakat ben acikcasi cok ogrenmek istedigim halde gotum yemedi. rus karilari icin degil, pushkini, tolstoyu, dostoyevskiyi bizzat ilk basimlarindan okumak icin, olasi orta asya cumhuriyetleri ziyaretimde uzaktan akrabalarimiz olan turkilerle maalesef anlasmanin tek yolunun rusca oldugunu bildigim icin rusca ogrenmek isterdim. ben ingilizceden sonra universitenin bize verdigi secenekler dogrultusunda fransizca ogrenmeye kastim. kastim diyorum cunku hicbir zaman fluent seviyesine siksen gelemem. sebebini ilber hocaya sorun. ama yine de bir metin veya sarki gordugumde yarisindan fazlasini anliyabiliyorsam beni mutlu eder bu. ayrica sunu belirtmek lazim, amerikada universitelerde yabanci dil olarak eger muhendislik veya edebiyat okuluna gitmiyorsaniz size asla almanca ders vermezler okulda. bunu bizzat gordum. bizim okulun modern yabanci dil bolumunun basi bizzat bir almandi ve business okulu oldugu icin tek bir almanca ders yoktu. arapca, cince hatta ibranice bile vardi. ruslar, daha dogrusu ex-sovyetler yogun olmasina ragmen rusca da yoktu. almancanin olmamasinin tek nedeni halen almanyaya hitlerden dolayi duyulan ofke, onyargi ve hatta bi nevi fasizmdir. ustunden 65 sene gecti hala hitlerin cocuklari gozuyle bakilan bir alman toplumu var. bi kac kusak oncesi beethovenin, bachin, nietzschenin wagnerin kantin cocuklariydi bunlar, oestereichli bi fasistin degil.. velhasil kelam ogrenebiliyorsaniz hic dusunmeyin ogrenin. zira ogrenmenin yasi yoktur..
