internette bir ingilizle sohbet sırasında bana en sevdiği şehrin istanbul olsuğunu söylemişti şaşkınlıkla nedenini sordum, cevap malum; fınalde milanı yenerek kupayı almaları ve beşiktaş maçı.
evet kadroarı veriyoruz
kalede yaşar
iki numara recep üçç.. yapmayın çocuklar 1-0
dört numara veysel aman çocuklar dikkat.
beş numara feruduuunn ah çocuklar ah yazık oldu 2-0
ben futboldan pek sevmeyen bir insanım, lakin ne zaman bir ingiltere ligi maçına denk gelsem zevk alarak izlemişimdir. adamlar oynuyor kardeşim insanın aklına hemen (bkz: onlar futbolcuysa bizimkiler ne?) sorusu geliyor. Kardeşim biraz hırslı oynayın,zırt pırt kendini yere atmakla futbol olmaz.
kocaman bir yuh'tan ibarettir. uzun yıllar boyunca da böyle olmuştur. korkarım ki yarınlarda da böyle olacaktır...
açıklama çabası: ingiltere ligi'ni(ingiliz futbolunu) takip eden ve aynı zamanda türkiye ligi'ni(türk futbolunu) takip eden insanlar, aradaki uçurumu görünce türk futboluna bol bol yuh çekiyorlar efendim.
