amerikan aksanına göre ingilizcenin deyim yerindeyse daha kaba kullanımıdır. ingilizler amerikalılar gibi (can) ken demez kan der mesela. newspaper ı niuspeypa gibi telaffuz eder belki biraz daha kaba ama ayrı bir çekiciliği vardır onları özel kılar çoğu insanı kendine hayran bırakır.
ingiliz aksanının kilit noktası 'o' harflerindedir. o harflerini sanki böyle bir mideniz bulanmış gibi 'oöğ' şeklinde(arada ö de var) okursanız mantığı kavrarsınız. ayrıca taklit edilmesi en kolay aksanlardan biri(diğeri rus) olduğunu düşünüyorum.
ingiltere'nin icinde bile turlu turlu degisen, en anlasiliri londra tarafinda olan aksandir. manchester tarafi aksaninda arada kelimeler kacar. iskocya'da anlatilandan bi ozet biseyler anlamaya calismak baslar. irlanda'da fazla kasilmaz, mecbur kalmadikca konusulmaz.
sesli harften sonra gelen r ler okunmaz ve kulaga cok da hos gelir.
ornek:
teacher teachaa
remember remembaa
person pöösin
british accent olarak yanlis ifade edilmektedir. british accent diye bir aksan bulunmamaktadir. dogrusu english accent'dir. cunku ingiltere, iskocya, irlanda ve galler'de yasayan tum insanlar british olarak ifade edilir ve hepsi de farkli aksanlara sahiptir. ortak bir aksan soz konusu degildir.
eğer "r" harfi kelimenin başındaysa tam vurgulanır; ortasındaysa vurgulanır vurgulanmaz arasıdır; sonundaysa hiç bi şekilde vurgulanmaz, sanki "r" harfi yokmuş gibi söylenir.bi de "th" kabusu vardır. "f" benzeri bi harf çıkarmaya çalışırsın, dil-diş-damak birbirine girer.mesela bi de "of" ve "off" farkı vardır. tek "f"lisinde kelimeyi "ow" diye söylersin, yani son harfi "v" gibi söylersin. 2 "f"lisini ise sonunda "f" olacak şekilde telafuz edersin. "the" ile ilgili kurala gelirsek, eğer "the"dan sonra gelen kelimenin ilk harfi sessiz ise "the" "DI" diye okunurken, eğer sesli harf ise "Di" diye okunur.walla bunlar gibi bir çok kuralı vardır. telafuza dikkat edilmemesi halinde bir ingiliz tarafından ayıplanılıp, dalga geçilmesi çok olasıdır.
