maske satışlarına katkıda bulunan kitap. https://galeri.uludagsozluk.com/r/508037/+
--spoiler--
bertrand zobrist homoseksüel mi amk diyenler olmamışsa ben neyim lan! kitabın bir bölümünde hepimiz şüphelenmedik değil. lakin ben sienna brooks kaltağından hep şüphelendim. sonra masumcuk falan çıktı ama hala şüpheleniyorum amk. çoktan okudum falan ama olsa da yanımda şimdi iki anı tazeleseydik.
--spoiler--
Kitap bir yere kadar dan brown'ın zirve yaptığını düşündürtsede bir yerden sonra ne oluyor ya dedirtiyor.
--spoiler--
Şu kaşınan eleman ilk başta çılgın profesörün gay sevgilisi idi. Trende gizli telefon geldi ve Dancık bu adamdan çılgın profesörün yardımcısı diye bahsetmeye başladı kod bilmemkaç diye. Sonra aslında hatun kişinin çılğın profesörün yardımcısı olduğunu anladık. Profesör meğersem bunun tokmakçısıymış. Olay nasıl oldu nasıl konu oradan oraya atladı hiç anlamadım. O kaşıntı tutmuş elemanın kitaba girişi çok gereksizdi. Sırf bu eleman yüzünden kitap 100 sayfa kadar kalınlaşmış olsada gereksiz yere insanı sıkıp bunaltıyor.
--spoiler--
--spoiler--
istanbullu kısımlar çok fenaydı... Sultan Ahmetin önünden belediye otobüsüne bindiler ya* Oysaki oradan aşağıya bir kovalama sahnesi olsa gülhanenin içinden geçip sirkecinin ara sokakları mısır çarşısı yeni cami galata köprsünden geçseler hatta mümkünse galataya kadar kovalasa falan güzel olurdu...
--spoiler--
Yılın ilk altı ayında 360.000 satarak en çok satan kitap olmuş. iyi hoş da, 80 milyon satan DaVinci'nin Şifresi yanında gülünemeyecek kadar bile acınası bir rakam.
Ve o kitaptan sonra yazdığı daha ikinci roman bu. Dan Brown'un çok kötü bir yazar olduğunu, sadece polemik konusu (din, masonlar vs) gibi konularla gündemde kalabildiğini savunan eleştirmenler bu sefer haklı çıktılar.
ortalarına doğru bıraksam mı acaba ikilemi yaşatan kitap. bence dan brown da yazarken oralarda bir sıkılmış bişey olmuş. durun size bir ters köşe yapıyım derken olay akışının içine etmiş sanki, kim iyi kim kötü anlayamıyorsun.
kitabın başında kurgudur isimler gerçektekilerle benzer olabilir ama alakalı değildir şeklinde bir uyarı yapsa da madem floransayla venedikle ilgili bilgileri tam olarak yansıtıyorsun aynısını istanbulda da yapacaktın. havalimanından kazasız belasız* çıkıp sahil yoluna gelmek, ayasofyanın önüne araba çekmek kolaydı da biz mi yapmadık. hadi onu isviçre konsolosluğuna bağlı kişilere bağladık diyelim, hazarfenle sarnıcın arası 20 dk olur mu gözünü seviyim. adamları sabihada indirip kadını atatürkte indirseydin ya. onu geçtim atatürk köprüsü ne lan. illa bir atatürk geçsin diye mi? madem atatürkten bahsedicektin çarşaflı kadınlar şalvarlı adamlar yerini onun sayesinde şimdiki modern giyimli insanlara bıraktı tarzı bir şey söyleseydin. onun yerine çarşaflı kadınları el ele klasik müzik dinlemeye göndermişsin.
filmi çekilirse skyfalldeki gibi saçma bir istanbul görücez bu şekilde.
kitabın en dişe dokunur yanı dante ve ortaçağ sanat eserleri hakkıdan geniş bilgiler vermesi. insanları çocuk yapmak üzerine az da olsa düşünmeye sevk etmesi. başka bir şey değil.
son dönemde dan Brown'ın popüler ama bir o kadar da başarısız kitabı.
bu kadar reklam yapılmasına rağmen okumaya değmez.
içinde sırf istanbul geçtiği için okuyacaksanız da hikayenin sadece 100-150 sayfası istanbul' da geçiyor.
bir de filmi çekiliyormuş bakalım o filmde istanbul hangi arap ülkesi gibi anlatılacak.
yakın zamanda bitirdiğim, uzun süredir en keyif aldığım kitap.
klasik popüleri taşlayalım ya da övelimcilerden uzak kalarak, fikirlerimi yazacağım.
öncelikle dan brown'un bütün kitaplarını okudum, dijital kale ve kayıp sembol dışında hepsini de çok beğendim (favorilerim melekler ve şeytanlar ve ihanet noktası ). kendisinin okuduğum ilk kitabı ( daha çılgın popüler olmamıştı ) da vinci şifresiydi.
ama, melekler ve şeytanlar'ı hayatımda hiçbir kitabı okumadığım şekilde bir gecede bitirmiştim ( ah gençlik ).
cehennem'e gelirsek eğer, kitabın ilk 500 sayfası neredeyse bir tarih kitabı gibi. brown'u, fazla tarihsel bilgi kullanıyor, zaten bilinen şeylerle sayfa dolduruyor diye eleştirenler var, ben bu eleştirilere katılmamaktayım. Çünkü, bu bilgileri güzelce vermek, sıkmadan anlatmak bence her baba yiğidin harcı değil. kitabın son 100 sayfası ise, son zamanlarda çok tartışılan fikirlere ve kantarı kaymış etik kavramına bir bakış gibi, hem öğrendiklerim hem de tekrar üstünde düşündüklerimle, gayet keyif aldım son 100 sayfadan.
--spoiler--
kitap yine ters köşelerle geliyor, kimin ağzından çıktığı belli olmayan kısımlar, dostun düşmanın sürekli değiştiği hikayeler vs vs derken, bir ara langdondan bile şüpjelendim.
--spoiler--
eğer benim gibi bir dante hayranıysanız, assassin's creed'in ezio'nun başrolünü oynadığı oyunları baştacınızsa, herhangi bir dine ait olmadan, dinlerin mimarilerini seviyorsanız, rönesans dendiğinde bile keyiflenen biriyseniz ve son olarak, dünyanın kalabalığından rahatsız oluyorsanız, bu kitabı mutlaka okuyun.
not: kitabı okuduysanız, kitaptaki filozof biyoloğun fikirlerini tartışabiliriz, bir mesaj uzağınızdayım.
dan brown'un son kitabının adı. her zamanki kahramanı robert langdon ile sembollerin peşinden koşulan hareketli kitap. ben elimden bırakamadım. yer tasvirleri, sanat eserlerinin yorumları çok iyi. kitabın sonunda tipik dan brown ters köşesi yok bu da benim için çok hoş oldu. hikaye dante'nin ve botticelli'nin cehennem tasviri üzerine kurgulanmış. tarih severler için kaynak kitap bile olur. kitapta geçen yerler ve tablolar için link:
--spoiler--
kitabın girişi çok iyi(yaklaşık ilk 50 sayfası) buraya kadar tavsiye ederim ama daha sonra kitabı bırakıp 300. sayfaya kadar yerine floransa sanat tarih kitabı alıp okuyabilirsiniz eminim çok bişey kaybetmezsiniz daha sonra floransayı bırakıp 370. sayfaya kadar venedik sanat tarihi kitabı alın ondan devam edin. 370 ile 400. sayfalar arası kitap yine ilk 50 sayfa gibi kendini okutuyor buralar güzel tavsiye ederim. daha sonrada osmanlı tarihi ve kitap bitiyor.
açıkcası gereksiz ayrıntıya çok yer vermiş ve kitapla alakası olan tarihi eserinde olmayan eserinde en ince detayına kadar anlatmış. dan brown kitabı olduğunu bilmeyip okusam ve bana kitabı bana bi tür altına koy deseler macera-aksiyon değilde sanat tarihi kitabı derdim.
--spoiler--
eğer rönesans ve floransa aşığıysanız okunması gerekn bir kitaptır. yeminlen elimden bırakamadım floransa'yı ve oradaki eşsiz sanat eserleri anlatılırken. dibim düştü her zamanki gibi. bu adam direk floransa ya da italya'daki diğer şehirlerle ilgili gezilebilecek yerleri yazsa da olur cidden çok harika anlatıyor sanat ve tarihi. olayların dönüp dolaşıp rönesansı bulması da ayrı güzel. tabi dante ve ünlü eserinin bu kadar etkili kullanılması da güzeldi ama en güzeli de floransa'ydı. inaat ettim bitirene kadar uğraştım. sonu the lost symbol'de olduğu gibi fazla tırttı ama floransa ve rönesans güzel işlenmişti işte.
