93 cikisli bir death albumu.
insan temali sarki sozleri,tam anlamiyla hayati sorgular,yanitlar aramaniza sebep verir.muzikler vurucu ve akilda kalicidir.chuck schuldiner bir roportajinda bu albumun kendisi icin en ozel album oldugunu soylemistir.
01 overactive imagination
02 in human form
03 jealousy
04 trapped in a corner
05 nothing is everything
06 mentally blind
07 individual thought patterns
08 destiny
09 out of touch
10 the philosopher
"what do you want from me? what is it you expect?"
Deathin artık tam anlamda Death olmasını sağlayan şaheser albüm. Her parçası bir birinden güzel. Ayrıca Bu albümü de dinlemeyen; Death dinliyorum demesin. Ve albümün parçasına gelirsek; ritim bölümünde elektronun ve bassın uyumu müthiştir. * . Ah ah Chuck baba ne diye öldün? sorup hayıflanıyorum senin hep parçalarını dinlerken kendi kendime...
abartısız bir tanımla, zaafiyettir. durduk yere barındırdığı müthiş ritmler veyahut davul atakları çalınır insanın kulağına, illa ki dinlemek istenir. metal dinlemeyen insanların, bu yönelimlerinden ötürü şu şaheserden haberleri olmamasına üzülünür. ilaç gibidir. the sound of perseverance etkisindeyken, bu albüme gereksiz kasılmış ve tuhaf gitar soundlu diyerekten aptal eleştirilerde bulunma dombililiğinde bulunmam ise,insanın yer yer sahip olabildiği mallık modu bağlamında değerlendirilmelidir.
kısaca, death başyapıtı. kaç kere dinlediğimi sayamamış olmakla beraber her şeyiyle mükemmeldir. chuck*'ı özletir, gene hoglan'a var .rsp. çocuğu dersiniz içinizden, steve digiorgio'nun baslarıyla sarhoş olup, andy larocque'un önünde saygıyla eğilirsiniz. şarkı sözleri olarak da en anlamlı albümlerden biridir. chuck*'ın yaratıcılığını akıttığı albümdür.
