aslında indie rock ya da indie pop olarak bir kalıba sokmak bence kısıtlayıcı bir tanım. o yüzden indie müzik olarak incelemekte yarar gördüm. tam olarak indie - bağımsız -, müzik gruplarının ya da müzisyenlerin kendi kayıtlarını kendi imkanlarıyla üretim sürecinden pazarlamasına kadar geçen sürede bağımsız hareket etmesi olarak tanımlanabilir.
indie, punk ın "do it yourself!" mottosuyla temellenmiş, bağımsız müzisyenler yetiştirmeyi hedefler. ben indie yapıyorum diyerek oluşan bir süreç değildir aslında bu. endüstriyel müzik artık albümlerinizin satışından, kapakta vereceğiniz poza kadar her şeyinizi kısıtlar. besteler populer olmak zorundadır. çünkü albümünüz satmak zorundadır. size yapılan yatırımın fazlasını yapımcınıza kazanmak zorundasınızdır.
bunun yanında bağımsız müzisyenlere imkanlarını sunan kolektiviteler bu işin en önemli noktasındadır. sende olan bir ses kartını bestesi olan bir müzisyene tahsis etmen ya da referans monitorunu kayıt aşamasında kullanılması için stüdyoya götürüp yardımcı olman senin kolektivitist olman anlamına gelmektedir ve bu kolektivistler tahmin ettiğinizden çok daha fazladır.
az önce değindiğim "do it yourself" mottosu punk ın derinliklerinde yatan özgür bireylerin 1970 yılının başlarında kendi albüm kayıt şirketlerinden, mahalli gruplara kolektivist olarak hizmet etmeleri indie nin modern zamanlarda varolmasına öncülük etmiştir.
bir grup neden kendi albüm şirketini kurarak albüm çıkartır? artısı nedir?
Müzik endüstrisinin tüm bir işleyişini, endüstrinin başlangıcından itibaren elinde
tutan büyük şirketler (major companies) ile plak dükkanlarında ulaşılabilir olan CD ve
kasetlerin büyük çoğunluğunu üreten, tamamen bütünleşmiş şirketler aslında sizin grupça yakaladıgınız ruhu emer. yaratım sürecinde büyük sansılar çeken müzisyenler oluşturdukları eserlerin herhangi bir değişikliğe uğramasını istemez. işte bu noktada kendi imkanlarıyla kurdukları plak şirketleri 1970 lerde müzisyenlere rahat nefes aldırmış, bugunkü özgür müzisyenlerin yetişmesine öncülük etmiştir.
