tazesini cok severek yedigim, tadina doyamadigim, kurusunu oyle bir sevmedigim, yan etki olarak surekli tuvalete gitmeye sebep olan guzel, balli meyve.
mucize meyve. 1 haftadır düzenli tüketen bünyeyi enerji olarak göklere çıkarmıştır. libidodan bahsetmiyorum bile. hele bir de sigara bırakılmışsa... yiyiniz yediriniz.
asıl incir olan değil aydın da yetişen sarı incirdir. sarı incirin tadını bilmeyenlere mor olan incir çok güzel gelir. lakin aydın inciri yedikleri zaman benim bu zamana kadar yediğim incir mi diye sorar.
nerden mi biliyorum çünkü aydınlıyım.
tam olmuşunu ağacı dışında zor bulacağınız mücevher.
o kadar ki bi kasasında ancak 1- ya da iki tane olmuş bulursunuz, manavlarda.
o da eve gelene kadar ezilme riski altındadır.
gene de bir tane dahi bulsanız büyük bir tat bırakır.
bir de henüz içi gevşememiş yani olgunlaşmamış olanları yiyenler var ki onlar incir yedim demesin.
istanbul' da kazasker- minibüs caddesinde asma altı adlı mekanın yanındaki nargilesi çok güzel olan mekan. duvarda ali ismail korkmaz ın fotoğrafı vardır.
kurusu yaşından çok daha güzel, küçücek çekirdekli meyve. pek arsız yetişme tarzı olduğundan, evine ya da yakınına dikilmesi evin temel ya da duvarına zarar verdiği için de istenmez.
kendisi nahoş bir meyve olsa da reçeli öyle güzel bir şeydir ki tadına doyulmaz. diğer reçeller şekerden içinizi yakarken incir reçeli hoş bir tat bırakır. ne kadar yeseniz de baymaz. kahvaltımın vazgeçilmezidir.