Maslach ve Jackson’a (1981) göre tükenmişlik duygusal tükenme
(emotional exhaustion), duyarsızlaşma (depersonalization) ve kişisel başarı
duygusunda azalma (Diminished personal accomplishment) olmak üzere üç
boyuttan oluşmaktadır. Duygusal tükenme, duygusuzluk ve ilgide azalma ile
sonuçlanmaktadır. Duyarsızlaşma, karşılıklı etkileşim içinde çalıştığı kişilere
(birlikte çalışılan kişiler ve hastalar) karşı olduğu gibi, işyerine karşı da negatif
ve sinik (insanın iyiliğine inanmayan) tutumların gelişmesi ile karakterizedir.
Bu durumdaki kişiler yardıma ihtiyaç duyabilir, nazik olmayı reddedebilir,
hastaları kötüleyebilir ve hatta küçümseyebilirler. Kişisel başarı duygusunda
azalma ise kişinin işteki performansını zayıf olarak görmesini de kapsamına
alacak şekilde kendisini negatif bir şekilde değerlendirme eğilimi ile ortaya
çıkmaktadır. Kişinin kendisini yetersiz ve başarısız hissetmesi duygusu, öz
saygısını kaybetmesine ve depresyona neden olmaktadır (Borkowski 2005,
Italia et al. 2008). Bu durumda, tükenmişlik semptomları, duygusal
tükenmişlik, engellenme duygusu, öfke, sinizim, verimsizlik ve beceriksizlik
duygularından oluşmaktadır
