mecburen oldu benim böyle bir misyonum. hay nerden olduysa diyorum ama oldu maalesef. geçen yaz stüdyo'da kutu açmakla mükellef olduğum bir akşam hangi kafayla söylediysem artık "umarım dedeler çıkmaz" dedim. Aslında bunu söylerkenki amacım geçen dönemki medyum kılıklıların, bioenerji uzmanlarının o sevgi çemberi oluşturursak başarırız temalı geyiklerinden farklı bir şeyler ortaya koyabilmekti. Ama bunun sanal alemde bir gönderme, bir saygı duruşu olacağını nereden bileyim arkadaş? Hurra, bir anda daha önce yüzünü bile görmediğim yüzlerce insan facebook'tan arkadaşlık talebi gönderdi, numaramı nereden buldularsa mesajlar attılar, cevapsız çağrı bıraktılar, dönemediklerimde oldu, sövüp kapattıklarım da. Fakat aradan 1 yıla yakın bir süre geçmesine rağmen resmen katlanarak büyüdüler.
ilk başlarda olaya tedirginlikle bakıyordum, tanımadığın onlarca insan özel hayatına müdahale ediyor, nereden bakarsan bak iğrenç bir durum. sonra mücadele etmek yerine kabullenerek yaşamaya başladım bu durumla. Arkadaşlık talebi gönderenleri kabul ettikçe benim meşhur "dedeler çıkmaz" lı videomu ismimle tagleyip paylaştılar ibneler. hayır profilimde babamın köylüsü hacca gitmiş adamlar, akp'de teşkilat başkanlığı yapan akrabalar, yarışmada tavrımı karakterimi beğenip eklemiş iyi aile kızları, ortaokul bebeleri de var arkadaş, sadece sizin rol modeliniz değiliz ki anasını satayım. ben tutupta nasıl açıklayayım durumu? neyin izahatini yapayım?
her neyse, ben bu adamların profilini incelediğimde şunu gördüm, inci sözlük olayını günlük konuşma diline adapte etmekten başka bir inci misyonu taşımayan kimlik bunalımındaki gençler. adam neyin mücadelesini yapsın aq, zaten anasından babasından aldığı harçlıklarla geçiniyor. en anarşist tavırları ailesiyle tartıştığı zaman odasının kapısını kapatıp system of a down dinlemek olur yani. ben de düşündüm ki madem bunların gözünde "ccc ahmet reyiz ccc" iz, o zaman bunlara ağabeylik yapayım. normalde hiç kullanmadığım facebook chat sekmesini açıyorum arasıra, bunlara şöyle şöyle kallavi bir küfürle girizgah yapıyorum. afallıyorlar, n'oldu lan orospu çocuğu inci'de moderatör sövünce gıkınız çıkmıyor ben deyince mi zorunuza gitti diyorum. amacım ortadaki abzürdlüğü sorgulamaları, ortadaki vahametin biraz olsun farkına varmaları. sonra başlıyorum anlatmaya, ara ara abi nasihatı veriyorum bunlara, aman çalışın, dönem sonunda takdiri görmezsem amınıza korum falan diyorum, e abi incici adamlar küfürden başka bir şeyden anlatıkları yok ki ibnetorların.
reyiz'likte abiliğe terfi ettim yani, aslında ben tam ekranlara çıkmış halet-i ruhiyesinden kurtulduğumu düşünürken bugün gezi amaçlı okula kadirliden gelen liselilerin tezahüratıyla tekrar geçmişe döndüm, bu yazıyı da onun içn yazıyorum. olur olmaz her yerde "ahmet reyizzz" diye bağırıp çağırmayın, tempo tutmayın. her ortamda piç olmak zorundayız diye bir kaide yok, onun için benzen sıçarsam babanızın şarap çanağına, mazur görün.