dün gece misafirlikte seyrettiğim film. en olmayacak yerde. iki lafın belini kıralım diye gittiğim bacanak, tak diye bu filmi dayadı burnumuza, tek laf edemeden, film bitince kalkıp geldik.
o diil de, ben bu filmi cidden beğendim. bir fikir sineması ve bunu günümüzde sadece amerikalılar yapıyor. yeşilçam fırlamalık filmleriyle kafayı bozmuş olmalı; tırnağı olamaz bunun. büyük bir fikrin güzel sanat fenomenine dönüşümü olarak sanat; en sevdiğim şey...
diyeceğim o ki, kaba madde ve kuru mantık sınırları içinde kalanlar bu filmi seyretmesinler. çünkü bunda rüyalar var, rüya içinde rüyalar var, "fikir aşılama" gibi olağanüstü bir fikir var...
bu konular elbette amerikan mantığıyla sergileniyor ve filmin en tatsız tarafı bu ama, yine de bu konuları sadece onlar işleyebiliyor. yeşilçam nal topluyor. bir kareyi on dakika gösterince sanat filmi yaptığını sanıyor..
filmi an itibari ile izledim güzel hatta harika hayal meyal geçti gitti. şöyle bi yorumlara da baktım herkes tutturmuş etkisi çok sürüyor gerçeği de etkiliyor acaba rüyada mıyız havasında. bir toteme ihtiyaç duyuyorlar.
- abi yoksa rüyada mı izledik bu filmi
+ olmaz oğlum öyle şey
- abi totem lazım
+ bi cigara ver
- al abi
+ şısssımm şısssmm yok lan gerçek hayattayız totem çalışıyor
- bizim totemimiz sigara mı?
+ asdfghjklş
bir çoğunun filmden sonra gerçeği sorguladığı ve totem aramaya giriştiği bir film. sigara içenler sigaraya sarılıyor, ya içmeyenler.. bu nokta da bitirseydim yanlış anlaşılmalara meyil vermiş olurdum zannediyorum, ne de olsa içimiz fesat. mesela parmağınızdaki bir yara izi size gerçeği hatırlatabilir.**
filme gelirsek, güzel film olduğu aşikar. tabi konusu insanların yaşadığı çevreyi, gelmişini, geçmişini sorgulama dürtüsünü* ele aldığından bu kadar etkili oldu sanırım. sonuçta filmden sonra aklımda muhteşem sahneler yada replikler kalmadı, sadece çevreme daha farklı baktım geçici bir süre de olsa. belki de filmin de yapmak istediği buydu ve amacına ulaştı. ama yine de filmden bir şeyler kalması sinema sanatı yönünden kayda değer olurdu. bir run forrest ı unutamamız gibi ya da cem yılmaz ın oynadığı av mevsimindeki hayde gidelim türküsü gibi. zihinlerde bu kadar soru işareti bırakan bir filmden böyle bir iz de beklerdim. şimdilik sadece filmi izlerken uyuduğunu söyleyen arkadaşım aklıma gelecek gibi..
"...She had locked something away, something...something deep inside. A truth that she had once known but chose to forget. She couldn't break free. So I decided to search for it, I went deep into the recess of her mind and found that secret place. I broke in and I planted an idea, a simple little idea that would change everything. That her world wasn't real."
Konusu:.
Uzmanlık alanı, zihnin en savunmasız olduğu rüya görme anında, bilinçaltının derinliklerindeki değerli sırları çekip çıkarmak ve onları çalmak olan Dom Cobb çok yetenekli bir hırsızdır. Casusluk dünyasında aranan bir oyuncu olan Cobb;a bu durumdan kurtulmasını sağlayacak bir fırsat sunulur. Ona hayatını geri verebilecek son bir iş, tabi eğer imkânsız başlangıç;ı tamamlayabilirse.Dünyanın en iyi 50 filmi sıralamasında ilk ona girmiş harika kurgu ve oyuncu kadrosuna sahip film.
di caprionun hala çocuk gibi göründüğü nolan yapımı bu harika filmde başrol oyuncusunun farklı olması kanaatindeydim ben de. uzun olmasına karşın tek bir an bile sıkılmadan izlenilecek bir film ve gerçekten sonrasında günlerce rüya görebilirsiniz.*
en baştan not düşeyim spoiler içerebilir, sonra yok efendim ben izlemediydim, niye spoyler ibaresi koymadın diye bana zırlamayın.
cool adam ın mr. saito rolüyle karşımıza çıktığı film. kendisi her ne kadar bunu gizlese de bizden kaçmadı. nereden anladığımızı da açıklayayım tabi.şimdi bu cünyır fişır uçakla sydney den la a gelecek. biri diğer boş koltukları almaktan bahsediyor. sonra olaya cool adam filmdeki ismiyle mr. saito dalıyor.
"daha iyisini yaptım. havayolunu satın aldım."
parası neyse verdim demesi eksikti bir tek.
ayrıca inanılmaz mantık hatası buldum. hatta bir ara inception daki inanılmaz mantık hatası diye başlık açmayı bile düşünmedim değil. ya cidden nolan abi bir yerleri atladı, ya da ben konuşurken bir şeyleri kaçırdım. bir önceki aşamaya dönmek için düşüş yaşamaları gerekiyor bu adamların. şimdi otelde yer çekimi yok, arthur da hatta nasıl düşüreceğim diye kabız oluyor çocukcağız. sonra asansöre kayup asansörün düşmesi için ipleri patlatıyor. iyi güzel hoş da, madem yer çekimi yok o iplerden kurtulsa bile asansörün havada durması gerekmez mi? yer çekimi değil mi nesnelerin düşmesine neden olan? nolan bu sorularıma yanıt versin!
film iyi olmuş, güzel olmuş da izlerken sürekli oha matrix lan bu havası yaratıyor. şimdi nolan ın ve filmin hayranları ayar üstüne ayar vermeye kalkacaklar da bir seçilmiş çocuk teması eksik işte. vallahi de billahi de matrix haricinde. gerçi kötülemek için demiyorum, beğendim filmi ama doğru söze ne denir hesabı işte. hatta bi ara wachowski brothers mı lan bu filmin yönetmeni olmadık değil.
o değil de keşke dicaprio yerine başka biri oynasaydı başrolde. bu adama titanic den beri çok gıcığım. neyse olan olmuş sonuçta. emeği geçen herkesin ellerine sağlık. güzel bir yapım ortaya koymuşlar. bu arada türk sineması ne zaman bu tür filmler çekmeye başlayacak?
filmi izleyeli neredeyse 4 ayı geçecek,tek bir şey yazamadım film ile ilgili,filmi bir türlü toparlayamadım kafamda,hangi bir yönünü anlatsam bilmiyorum ki,bir dağınıklık söz konusu benim için,tıpkı gördüğümüz rüyaların dağınıklığıyla aynı şey bu dağınıklık.bu kesinlikle filmin dağınık,bölük pörçük olduğu anlamına gelmesin,film gayet de süper bir kurguda ilerliyor,bahsetmeye çalıştığım şey,bir kaç filmin birden çıkabileceği bir konuyu tek bir filmde eritmek,bende bu duruma yol açtı,yani bir nevi filme hakim olamama,filmin seni teslim alması,anlatmaya çalışırken bile hala toparlayamıyorum...
--spoiler--
rüya içinde rüya sahneleri ve bunların öyle gereksiz değilde,kırı kırk yaran bir geçiş gerektirmeleri,esas gerçekleştirmeye çabaladıkları,fikir ekme ekseni etrafında gelişen ve o noktaya gelene kadar hayal gücünü epey zorlayan kurgu,yeni ufuk açıcı fikirler ve insan oğlunun neleri düşünebileceğine dair bir aşamayı belirtir inception,
kahramanlarımızın esas derdi olan fikir ekme anını filmin en etkileyici anı sayıyorum.özellikle rasyonelliğin uçlarında gezinen fikirlerimizin,filmde bir yalan üzerine inşa edilmesi ve bu yalanı yiyen esas oğlanın,yalanı bilmediği için doğal olarak bu yalanı inanca çevirmesi ve bunu kendinde rasyonel bir hale getirmesi ve fikrin bu şekilde ekilmesi gerçekten çok etkileyiciydi...bu yüzden şu diyalog zannımca sinema tarihinin en bir harika diyaloglarındandır...
baba:hayal kırıklığı....
oğul:biliyorum baba,hayal kırıklığına uğradın;çünkü senin gibi olmayı başaramadım
baba:hayır,hayal kırıklığına uğradım;çünkü bunu denedin...
harika müzikleri eşliğinde bu sahne defalarca ve defalarca izlenebilir.
--spoiler--
film kesinlikle ölmeden önce izlenmeli,ee tabi sinemada izlenirse çok daha iyi olur;ama öyle veya böyle izlenmeli
beğenmeyenlerin,fazla abartıldığını düşünenlerin,eline bir kalem bir de kâğıt alıp bir hikâye,roman yada senaryo yazmaya çalışmalarını istediğim film..bak bakalım iki kelime yazabilecek misin?ulan adamlar insanüstü film yapmış izleyip zevk alacağına çamur atıyosun adamlara..yok olay örgüsünde hatalar var,yok oyunculuklar berbat,yok rüyada 5 dakka gerçek hayatta bıdı bıdı..git recep ivedik'i izle amk..
vesselam,bu filmin değeri ancak 10 sene sonra anlaşılacaktır..liseli ergenler bi büyüsün, serpilsin ondan sonra bi daha izlesinler..
christopher nolan'ın diğer filmleri kadar hastası olduğum en son filmi. bir insan böyle bir filmi nasıl düşünür, nasıl yapar gerçekten ayakta alkışlanması lazım.
filmi anlamadığından 5 kere izleyen arkadaşlara sahibim . ayrıca filmi sevdiğnden 3-4 kere izlemiş arkadaşlara da .ben mi? anladım sevdim 1 kere gittim.
birden fazla kez izlediğim sayılı filmlerden. ama nolan ya bazı şeyleri bize kasten söylememiş, ya unutmuş da söylememiş yada söylemiş de ben anlamamışım.
--spoiler--
totem. totem. totem. nedir bu totem? dönüp dönmeyeceğinin rüya yada gerçekte olmakla ne alakası olduğunu bir türlü anlayamadım. çevremden gelen açıklamalar yeterli olmadı. çözemedim ben bu totem işini. cobb'un totemini ellemeyen bir ben kaldım (bkz: saito) (bkz: saitonun adamları) (bkz: mal) fakat bu adam hala bu toteme nasıl güvenir. ya ona tuzak kurdularsa. ya hepsi rüyaysa.
--spoiler--
--spoiler--
"a truth that she had once known but chose to forget"
--spoiler--
nolan ın son filmi aslında bizi kendimizi sorgulamaya iter. gerçeklerden kaçarak nereye kadar yaşamak mümkündür? yada ben burada kendi kendime gelin güvey oluyorumdur.
izlediğim ve yarısında çıktığım başarısız film. olmayan senaryo kurgusu ve yerlerde sürünen oyunculukları ile kesinlikle verdiğiniz paraya değmemektedir.
