orta doğu da geçen 2010 yapımı bir dram filmi. sakin sakin ilerleyip sonunda dumura uğratanlardan.. kaliteli bir dram filmi arıyorsanız artık aramayın.
Sonuna kadar öyle ahım şahım bir şey vermeyip sonunda bombayı patlatan ve " vay be iyi filmdi" dedirten yapımlardan. Hikayenin işlenişi oldukça güzel özellikle yol hikayelerinde ortaya çıkan sorulara, geçmişe ait görüntülerle cevap vermesi hem filmin düzenli bir sırada akıcı bir şekilde izlenmesini sağlıyor, hem de kafada soru işareti bırakmıyor. Bu flashbackler içerisine de serpiştirilmiş ipuçlaru izleyice hem filmi izletiyor hem de tüm olayı kendi zihninde çözmesini sağlıyor. bu bakımdan eğer dikkatli izlerseniz filmin ilk sahnesinde ki ipucunu kullanarak ortalarında olayın bir kısmını da çözmüş oluyorsunuz.
Anlatılan hikaye konusundaysa: bence insan bazen vazgeçmeyi yada her şeyi ardında bırakmayı bilmeli. ilk çocuğuna hamileyken ve töreler gereği öldürülmesi gerekirken hem kendisinin hem bebeğin hayatının kurtarılması, başka bir yere gönderilip üniversite okutulması gelecek açısından bambaşka bir fırsatken inadına bildiğini okumak aptallıktan başka bir şey değildi. Sonuçları da ortada zaten.
--- spoiler ---
Filmin her dakikası ayrı dram, onu bir kenara koyuyorum fakat final bölümü bildiğin Tokat yemiş hissi bırakıyor insanda. Ekrana öyle birkaç saniye oha! diyerek baktıranlardan. izleyip de etkilenmeyen bir kişi bile görmedim şimdiye kadar.
Ağır ilerleyen bir film, böyle filmleri hiç sevmem aslında. Daha başında kapatasım geldi ama çok güzel olduğunu duyduğumdan dayandım. Ne kadar ağır ilerlese de olay akışı veya yaşanacakların kafamda yarattığı merak daha da bağladı beni. Çekimler de çok etkileyici yerlerde yapılmış. Farklı sokaklarda çekilen o sahneler beni büyüledi. iki defa izledim filmi, izleyenin içini yakıyor isminden anlaşılacağı üzre. Şiddetle tavsiye edilir bir film, izleyin. izlettirin.
Filmin sonunu kabul etmek istemiyorum. Tıpkı kabul etmek istemediğim bir çok şey gibi canımı yakıyor çünkü.
içimizde yangın var.
Not: kendime bir geleyim, editleyeceğim.
Edit: yoo beni etkileyen o korkunç son değildi aslında. Filmin, nefretten ve sevgiden ördüğü halatla beni boğmasıydı. Yangın ne biliyor musunuz? Böyle şeylerin bir yerlerde yaşanıyor olması, hem de yeni doğan herkes masumken.
O kadar vurucu sahneleri ve replikleri var ki, hangi birini yazsam, paylaşsam bilemedim. Sizi, Filmi arşa yükselten radiohead ile başbaşa bırakayım en iyisi:
Bu film gercekten cok guzeldi. Belli basli minik hatalar olsa da bunlarin olmasi gereken hatalar oldugunu dusunuyorum, Filmin muzik secimi harika, hatirladigim kadariyla film bir tiyatro oyunundan esinlenilmis.
Bir cocukla kesinlikle izlenmemesi gerektigini dusunuyorum. Boyle bir durumla basbasa kalmistim ve hic hos bulmadim. Filmde ensest gibi seyler soz konusu. Bunu bilerek izleyin.
Film kamera yonlendirilmesi acisindan biraz basarisiz gibi gorunebilir. Ucluler kurali bazen duzgun oturtulamamis, bazen de cekimlerde direkt yontem basarisizligi soz konusu. Ama bunlarin hic biri onemli degil. Film gercekten anlam ve kapasite acisindan harika.
biraz önce izledim filmi. Etkisinden nasıl kurtulurum kaç gün böyle tarifsiz duygularla baş ederim bilmiyorum. Yalnız bu film unuttuğum bir şeyi hatırlattı; savaşların ne kadar anlamsız, iğrenç ve rezil olduğunu. Savaşmak işte böyle kör yapar insanı. işte böyle kör olursun...
sıradan sayılabilecek bir hikaye gibi duran, olaylar geliştikçe gün yüzüne çıkan ürperten gerçeklerle birlikte sarsıcı hale gelen bir film. oyuncu performanslarından çok hikayenin ön plana çıktığı drama. kusursuz değil elbette ancak kısmen senaryonun ve asıl kurgunun hakkını teslim etmek azım.
iyi bir film izleyim istiyorsanız tamam; moralim bozuk değişik bir şeyler izleyeyim kafam dağılsın diyorsanız pek tavsiye etmem. kanım dondu derler ya, şu sıcak haziran akşamında bile üşüdüm.
bir de sürprizini bozacak bir şey öğrenirseniz filmi izlemeniz pek bir şey ifade etmeyecektir. o yüzden izlemek niyetindeyseniz okuma yapmadan izlemeye başlayın.
Ah be şarkı söyleyen kadın. Lübnan iç savaşındaki dramı anlatan izlerken zorlanılan film. Farklı olarak Hristiyan camiasının yaptığı zulüm ön plana çıkarılmış.
finalinde hüzünlere gark olduğumuz, süresi boyunca "nasıl olur,nasıl?" diyerek saç baş yolduğumuz, gerçekçi bir durumu iyi oyunculuk ve güzel kurgu ile ortaya çıkaran efsane film.
"bir artı bir hiç bir eder mi, jeanne?" diye özetlenebilecek, duygu sömürüsünden uzak bir film..ve bir kez daha anlamış olduk; ortadoğu unutmaz, affetmez. insanın aklını alır bu tür filmler, yumruk yemiş gibi hissettirecek sahneleri var.
Filmin klişe olduğu veyahut mantık hataları ile dolu olduğunu iddia edenlerin(katılmıyorum fikirlerine) dahi reddedemeyeceği belki de sinema tarihinin en vurucu repliklerinden birini(yukarıda defalarca yazılmış yine de tekrarlayalım -spoiler- bir artı bir, bir eder mi? -spoiler-) barındıran, uzun sayılabilecek bir süreye sahip olmasına rağmen ilgiyi üzerinden kaybetmeyen başarılı yapıt.
Filmin sonunu getirebildiysen yılın sabır küpü seçilebilirsin. Yönetmende bunun farkinda ki filmin sonunda sana taşıyamayacağın kadar büyük bir ödül veriyor. Bir kaç gün "nerdeyim, noldu bana" modunda gezebilirsiniz.
Film düzenli bir akışta gitmiyor. Şöyle bir sıra izliyor. Bir kadın çocuğu oluyor. Çocuğunu ondan alıyorlar. Savaş yılları olduğu için, kadın bir zindan da tecavüze uğruyor. ikiz bebekleri oluyor, bu tecavüzcüden. Başka Bi zaman diliminde, bir çocuk, psikopat bir katil oluyor.
--spoiler--
Meğersem, bizim kadının ilk çocuğu, o psikopat katil. Kadına işkence sırasında, tecavüz eden de, kadının kendi oğlu.
Zamanında tavsiye ettiğim filmdir. Film izleyeceklere güzel tavsiyeler veririm böyle. Neyse daha güzelleri de var. Dram' da ilk 10 a girer bu film. Ahanda burada bahsetmişim.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1441176/+
türkçe ismi ile ''içimdeki yangın''
filmin ilk 1 saati sıkıntıdan çatlayacağımı düşündüm. bu nasıl 2010 yapımı çok kalitesiz dedim. yine de izlemeye devam ettim. filmin ortalarını geçtiğimde jeton düşmeye başladı ve daha da heyecanla izledim. sonunda her şey gözümün önünden geçince büyük şok yaşadım. filmin sonu izlediğim her dakikaya bedel oldu. filmde önemli olan küçük ayrıntılar var bunlara dikkat ederek seyredin.
bu filmi şiddetle tavsiye ediyorum. izlediğim en iyi filmler arasına girmiş bulunmakta. filmin etkisinde kaldım.
o nasıl bir dram.
