inanmamak cesaret ister. çünkü birçok kişiye birçok yobaza inat siz zor bir yol seçmişsinizdir. zorla inandırılmaya çalışılan bir dine inanmamış ya da sırf baba dini diye inanan insanlar gibi yapmamış düşünmüş zor bir karar vermiş ve inanmamayı seçmişsinizdir. zor durumda kaldığınızda sığınacak dua edecek inanacak bir tanrınız yoktur. ama sırf baba dini, zorlama vs. gibi nedenlerle değil de düşünerek kendi isteginizle inanmanız için de cesaret gerekir. çünkü görmediğin duymadığın varlığından asla nesnel olarak emin olamayacağın bir güce inanacaksınızdır, zordur kısıtlayıcıdır fedakarlık ve cesaret ister.
evet bu topluma inançsız olduğunu söylemek cesaretli olduğunu gösterir.. ancak zaten inançsız biri cesaretli olmak zorundadır zira onun zorluklar karşısında çok başı sıkıştığı zaman medet umacağı bir tanrısı yoktur.. sadece kendisi vardır hayatta.. hiçbir zaman arkasında bir güç hissetmez sığınacak bir şey bulamaz.. bu da demektir ki hem cesaretli hem de sağlam bi kişiliği olmak zorundadır.
edit: deprem gibi olaylar olduğunda birden hidayete erip kendisiyle çelişmemesi için sağlam bi kişiliği, iradesi olmak zorunda..
tevekkülün verdiği rahatlığın, güvenin, teslimiyetin yerini tutmayacak olan şeydir.
sonsuz acziyetinin inanılmaz küçüklüğü bastırma girişimi olsa da derinlerde bir yerde korkunun ifadesidir.
allah yaratandır, yardır, yardımcıdır.
böyle bir dayanağım, bu kadar büyük bir yardımcım, istediğim her şeyi verebilecek olan bir mabudum varken neden kör bir cesarete kendimi kaptırmak isteyeyim ki?
söylenen şeyleri olduğu gibi kabul etmeyip, irdeleme cesaretini gösterir herşeyden evvel kişi. bu aşamada henüz inançsız değildir elbet nötrdür olsa olsa. araştırdıkça inançsız olması olağan bişeydir. korkular yüzünden bir inanca bağlanmak acınası biraz, ama inançsızlığı kabul etmek cesaret, ha korkularına karşı koyduğundan dolayı değil, o korkulanın varolmadığını ileri sürerek toplumdaki baskıyla karşı karşıya kalmayı göğüsleyebileceği için cesaret.
evet inançsızlık cesarettir ama aynı zamanda da birer seçimdir. neden? çünkü mantığına ve aklına uygun olanı seçer insan. kimse bilmeden inançsız ya da dindar olamaz. inançsız insan sadece biraz daha zor olanı seçmiştir o kadar. lakin seçtiği yolun zor olmasının sebebi içindeki o korkunç boşluk değildir. kendisi gibi hayatını uçlarda yaşayan bir takım aşırı inançlı kimselerden dolayıdır. bu kişilerden dolayı inançsızlığını bir başkasına kolay ifade edemez. bu konudaki düşüncelerini başkalarına aktaramaz. çünkü buna müsamaha gösterilmeyen bir toplumda yaşıyoruz. kendi inandığı dinin öğretilerinden biri olan hoşgörülü olmayı sadece teoride yaşayan insanların oluşturduğu bir toplumda yaşıyoruz. ama bir gerçek var ki o da şudur. inançsız insan kadar özgür bir insan yoktur. ama bu özgürlüğünü sadece kendi düşüncelerinde yaşayan bir bireydir aslında. sanmayın ki bu düşünceler toplumun ahlak yapısını bozacak düzeyde düşünceler olsun. aksine bilinemeyen bütün gerçekliğin ışığına doğru bir yolculuktur bu düşünceler. evet kolay değildir inançsızlık. her babayiğidin harcı da değildir. bir insan düşünün ki hayatı boyunca her soruya, bilinmeyen ve bilinmesi gereken ama henüz cevaplanamamış bütün sorulara kafasında yanıtlar arasın dursun. dilerim ki bir gün ben ve benim gibi ne kadar insan varsa mutlak gerçekliğe kavuşuruz. birileri de bizi ahirette ebediyete kadar yanacağımızı düşünerek dursun.
arkadaşlar islam hiç bir şekilde zorlayıcı tutucu bir din değildir.
lakin islam'ı böyle tutucu gösteren din bilmeyen yalancı takıyyeci softalar,
ve bunların peşinden koşan pejmürde yandaşlarıdır.
islam sevginin ve hoşgörünün dinidir. lakin bu anlamayı bilene öyledir.
iran'da suudi arabistan'da yaşanan din gerçek islam dini değildir.
şu an islam dininin en doğru yaşandığı yer ülkemizdir.
kendisini dindar ilan eden kesimin hiç bir şekilde din ile alakası yoktur.
islam'a göre din şekilde değil vicdandadır ve insan ruhu,vicdanı hürdür.
çünkü insanın ruhu allah (c.c)'ın ruhundan üflenmiştir.
