birisinin eleştiriye tahammülü yoktur, körü körüne teslim olmuştur. Diğeri eleştiriyi kabul eder, gerçeklerin farkındadır ve ölene kadar sorgular hiçbir tartışmadan veya inançlı biri olmaktan korkmaz. Çünkü onun asıl amacı doğruyu bulmaktır. Birisi aklını kullanmaktan korkar acaba beynimi kullansam dinden çıkar mıyım diye düşünür haklıdır da diğeri ise ölene kadar kullanır..
bu arada mevcut olan 5000 dinden gerçek olanı hangisi? Peki siz inancınızın doğru olduğunu nerden biliyorsunuz? Yoksa anne ve babanızın inancına mı mensupsunuz?
