Kimsenin dini inancı sorgulanamayacağı ve kimsenin kutsalına yine hiçkimsenin karışamayacağı gerçeğinden dolayı düşünsel açıdan olması bir zorunluluk iken, toplumsal alanda ibadet özgürlüğünü kesinlikle kapsamaması gereken özgürlüktür.
Örneğin birileri bizim ibadetimiz seks diyerek farklı bir din ortaya attığında, buna karışamamanın dayanılmaz çaresizliğini hayal edebiliyor musunuz? Ya da bir hindunun gözünün önünde inek kesildiğini ya da bir hindunun gittiği markette inek etinin olmasını.. Yani, inançları sorgulayamayacağınız için olası çatışmaları daha başlamadan önlemek adına, inancın kişisel olarak yaşanması gerekir. Yani toplumsal ve kamusal sınırlandırma şarttır.
7. yüzyıl araplarının kabul etmediği. adam gidip milletin inandığı putları yıkıyor, onları kılıçtan geçirip müslüman yapmaya çalışıyor. nerede inanç özgürlüğü? nerede tercih hakkı?
bu ulkede mumkun olmayan durum. Dusunce ozgurlugu yok, fikir ozgurlugu desen dort duvar arasinda soluyor inanc ozgurlugu maalesef. Istanbul, ankara, hatay, izmir ve uc bes yer haricinde yolda yurutmezler yeter ki fislenmeye gorsun.
israilde bir müslümanın bu konudaki özgürlüğü neyse, arabistandaki yahudinin(ki resmi olarak arabistanda sadece müslüman olanlar bulunabilir) özgürlüğü de odur. kuzey ülkeleri haricinde(ki oralar da hep sol/sosyalist iktidarlarca sevk ve idare edilir) dünyanın hiçbir yerinde böyle bir şey sözkonusu değildir. inancın türü ne olursa olsun, egemen, azınlığa böyle bir özgürlük vermez. en özgürlükçü sistem iddiası olan komünizmde de yoktur bu, en gerici faşizmde de. en mulayim dinlerden biri olan budizmde de yoktur, en sert ve çağın gerisinde kalmış muhammedi dininde de.
kısaca inanç özgürlüğü, sadece laftadır. egemen inanç sahibi, özgürce ve açık açık, kalan her inanca saldırır veya onlara yol gösterir(!), diğerleri de hoşgörü geliştirir. ta ki egemen olana kadar. azınlıkta kalan inanç her zaman isyankârdır, devrimcidir. ta ki egemen olana kadar. ali şeriati islamla ilgili bir özeleştiri cümlesinde "islam ortaya çıktığı dönemde isyankar ve devrimci bir inançtı. ne zaman ki genişledi ve bir kültür halini aldı, en kutsal maske oldu" diyerek, aslında bu konudaki son noktayı koymuştu.
türkiye'de hala olmayandır. bazı devlet memurları inançları gereği örtmeleri gereken başlarını örtemez. ya inançlarından vazgeçmeleri gerekir ya da inançlı oldukları için işlerinden. türkiye'de yasalar bazı inançlara karşıdır. geri kalmışlığın tavan yaptığı bir konu. yüzde 65-70'i başörtülü bir kadın nüfusu var ama kendi devletinde bir çalışan olamıyorlar. enteresan.
Pek çok inanç kategorisi düşünülebilir ancak aklıma ilk gelen dini inanca ilişkin olanı. Ve bir insan istediği bir dine inanmak ya da hiçbir dine inanmamak özgürlüğüne sahiptir.
Bizde ateistim dediği için diri diri yakılanlar tarihin kara sayfalarına geçtiğine göre inanmama özgürlüğü başa dert açıyor.
Sümela Manastırı'nda dördüncüsü düzenlenen Meryem Ana ayinini yöneten Fener Rum Patriği Bartholomeos, Hükümetimize, inanç özgürlüğü konusunda inanç özgürlüğü konusunda gösterdiği hassasiyet için teşekkürlerimizi, şükranlarımızı sunmaktayız dedi.
Ayasofyanın ibadete açılması hususu vardı ne oldu sahiden?
tıpkı diğer özgürlükler gibi başkalarının özgürlüğünün başladığı yerde biten özgürlüktür. insanlar başkalarının özgürlüğüne zarar vermeyecek ölçüde inançlarını yaşayabilir.
mesela cüppeli ahmet hocanın inancına göre kafirler cizyeye bağlanmalı, kadınlara zorla çarşaf giydirilmeli ve eve kapatılmalı, içki içmek yasaklanmalı, mürtedler öldürülmelidir. şimdi cüppeli ahmet hocanın inancını özgürce yaşayabilme hakkı var mıdır? tabi ki de yoktur. çünkü inancı başkalarının özgürlüğünü inanılmaz derecede kısıtlıyor.
sabah ezanı da buna dahil. bu ülkede namaz kılmayan milyonlarca insan var. bu insanlar ezan yüzünden uykularından uyanmak zorunda değil.
inanç dinsel bir kavram olduğu için din dışı düşünceleri bu özgürlük altında anlatmak ve bunlara yaklaşıldığı gibi o fikirlere yaklaşmak saçmadır.
o yüzden düşünce özgürlüğü demek daha kapsayıcı ve inanç gibi doğma temelli fikirlere sert bakan görüşler için daha açıklayıcıdır.
şimdi bakışıma geliyorum;
din ve inanç özgürlüğü veya düşünce özgürlüğü toplumsal gerçeklikten geçmesi gereken özgürlüklerdir ve toplumun kendi gerçekliği içinde düşünceler de, inançlar da ve dinler de sınır getirebilir.
toplum sonuçta kimsenin özel alanı değildir ve toplumsal yaşamanın kişilerden bağımsız bir de kendi gerçeği vardır. yayılmacı fikirlerin dinlerde veya inançlarda olması toplumda din dışı düşünceleri baskı altına sokabilir. bu yüzden dinlerin içinden bu tür şeyler bir şekilde çıkarılmadan toplumsal eşitlik sağlanamaz.
ayrıca dine bakış bir kutsiyet etrafında olup onun değerlerini kutsal kabul etmek de yanlıdır. kutsiyet toplumsal değerler ve bireysel özgürlükler karşısında hiçbir anlam ifade etmemeli ve toplumun tek değeri yada önde tuttuğu değer insanın hakları olmalıdır.
ve bu hakları herkese verebilmen için inanç veya dinlerde olan saldırgan yanları bir kutsiyet gibi görüp buna göz yummak yerine bunları bir şeklide yok etmek daha mantıklı ve toplumsal adalet için gereklidir.
inançlar ve dinler toplumda diğer kesimlerin haklarını gerek kutsal kitapları gereği, gerek liderleri gereği reddediyor veya bununla çelişiyorsa din ve inanç özgürlüğü asla tanınmamalıdır.
sikik sokuk bir özgürlüktür. çünkü islamcılar bunu söyler ama yapmak istedikleri savundukları şeyleri insanları mahvetmek pahasına sonuna kadar uygulamaktır. çünkü onlar saplantılı ve manyaktır.
Ama Allaha neden inanmıyorsun diye soruları hep duyarsın ben inanıyorum ama çok yakın arkadaşım inanmıyor diye hep neden inanmıyorsun lan Bi adama rahat ver amk.
Siz de inkârda direnirseniz çocukları ihtiyarlatan o günden kendinizi nasıl koruyacaksınız?
O gün gökler paramparça olacak, Allah’ın vaadi mutlaka yerine gelecektir.
Şüphesiz bunlar bir öğüttür; artık dileyen rabbine ulaştıracak bir yol tutar.
