inkarı mümkün olmayan açık deliller sunup, iman ve salih amel isteyen tanrıdır.
Delil sunmasaydı inanmamızı da isteyemezdi. Bu delillerin neler olduğuna dikkat çekerken; güneşin yörüngede yüzmesini, dağların yükselmesini, bitkilerin yeşermesini, meyvelerin lezzetini, insanın atılan bir meniden minicik bir et parçasına dönüşmesini sonra doğup büyümesini falan örnek veriyor. Demek ki bunlar inanmak için yani en azından deist olmak için yeterli.
Daha sonra insanın aklına ''ben neden buradayım, nereden geldim nereye gidiyorum, sonumuz ne olacak, hayatın anlamı nedir'' gibi sorular gelir ve bunun cevabını bulmak için bir dine ihtiyaç duyar. Son dinin hangisi olduğuna bakar ve Muhammed peygamberi görür. Kuranı okuyunca sorularına cevap bulur. Demek ki ''inanmayanı yakarım'' derken inkarı mümkün olmayan deliller bulunduğunu da söylüyormuş.
Bazı ateistler çıkıp ''madem allah var niye kötülüğe engel olmuyor, çocukları korumuyor'' diyebilir. Bu itiraz Allahın varlığına değil, onun sünnetullahına (davranışına) bir itirazdır. Allahın sünnetinde cezayı ahirette vermek var, böyle bir karar almış, imtihan ediyor. Çocukları imtihan etmiyor, yetişkin insanları imtihan ediyor. Çocuğun imtihanı olmaz.
fetret döneminde yaşayanların muaf tutulduğu bir ihtardır.
ama Allah'ın varlığı birliği dini hakkında bilgi sahibi olup da hala inanmayan için geçerlidir.
take it or leave it
