"-inanmam mı dedin? Bir kez daha dene öyleyse. Önce derin bir soluk al, gözlerini yum."
Alice güldü.
"-Denemekte hiç bir yarar görmüyorum. insan olmayacak şeylere inanamaz ki."
Kraliçe, "anladığıma göre sen bu işte biraz acemisin," dedi. "Ben senin yaşındayken her gün yarım saat inanma denemesi yapardım. Bu işi öyle ilerletmiştim ki bazı günler daha kahvaltımı bile etmeden tam altı inanılmaz şeye birden inandığım olurdu. Eyvah! Şalım uçuyor gene!"
