'ben sizden farklıyım bakın inançsızım lan ezik herifler hayvan herifler' diye bağırdıklarında çok şiddetli tepkiler görmekten çekindikleri için inançsızların bu ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla seçtikleri yol.
felsefi bir derinliği ve bilgisi olmadan bir haltmış gibi kendini inançsız gösterirse başı göğe erecekmiş sanan zavallı insanın halidir.tek kaldığı zaman göt yemeyince mecburen inançlı olur.
genelde ilgi cekme amacli yapildigini gordugum eylemdir. laf arasinda her ''allah'' , ''tanri'' kelimeleri gectiginde yuzunu burusturan ve ''sen de mi inaniyorsun boyle sacmaliklara'' edasiyla size bakan tipler mevcuttur. Ulkemizde yapilmasi cok tehlikeli bir harekettir, dayak yiyebilir. Her seyden once herkesin inanci kendine kardesim.
herkesin inancı kendine olduğu için inancını övmek, sürekli bahsetmek ne kadar saçmaysa, inançsızlığını sürekli insanların gözüne sokmak, övmekte o kadar saçmadır. inanıyosanda kendine, inanmıyosanda kendine bundan bize ne?
''aha ateistlere laf etti. şimdi mına kodum senin. al sana ayar lan.''
gibisinden bi telaşa kapılan arkadaşlar gözüme çarptı. gözümü tırmıkladı hatta. o yüzden bir iki şey hatırlatayım dedim onlara. tamam telaşlısınız ayar vereceksiniz de pantolonlarınızı indirin işerken. üzerinize işemeyin arkadaşım. işeyeceğinizi yeri de iyice bi teyit edin. analarınız öğretmedi mi size etrafa çöğüttürmeyi. neyse sizin anlayacağınız dile geçelim, şu başlığı bi okuyun be okuyun! tek bir cümledeki detayları dahi yakalamadan mal gibi inançsız yazısını görünce bodoslama dalmayın. bu sözüm sadece sizlere değil elbette. üzerine alınması gerekenler alınmıştır. daha fazla yormayacağım kendimi. şimdi gidelim gaffur, muck.
dışlandığı bir toplumda kendine referans olmaya çalışmaktır. "normal" midir? belki de değildir; ama normal olmamasının sebebi kendisi değildir; vicdanını takip eden bir insanın vicdana izin vermeyen çevresidir.
inançsız olmaktan dolayı ruhunda oluşan rahatsızlığı sürekli dile getirerek giderme çabasıdır. kimsenin dinini vicdanını sorguladığım yok ancak her ortamda alakalı alakasız inanmadığını söylemek eşcinsel olduğunu sürekli dile getirmek gibi bir rahatlama metodudur.
dinin ya da dinsizliğin bireysel bir konu olduğunu unutup herkesi sadece kendini ilgilendiren konularla rahatsız etmek. sürekli dinden bahsedenler kadar iticidir bu tipler.
inançsız olduğunu söylemek kadar yaptığı dini şeyleri anlatmak da büyük bir ayıptır. sonuçta bu işler kalben ve hissedilerek olması gerekir. başkalarına hava için değil.
kişi, inaçsızlığı veya inanç eksikliği neticesinde yaşadığı iç huzursuzluğunu ve sıkıntılarını yenmek için inancın ve imanın doğru yol olduğuna sonunda karar kılmış, ancak sıfırdan iyi bir başlangıç yapacak o ortamı ve kendisine bu konuda engin fikirler verecek birini sürekli aradığı için, ayrıca tek başına inaca başlamakta başarısız olduysa ve bu konuyu tek başına halledemeyeceğini için bu meramına yardımcı olacak, doğruları anlatacak-anlatabilecek bir insan aradığı için bu noktayı ifade etmesi ihtimalini gözardı etmemek gerekir. inançsız olduğunu söyleyene söylenecek belki aşmış bir çift söz, duyacağı bir cümle, yeni bir fikir, bir hadis veya havadis, yeni bakış açısı, kişiye yepyeni hayat ve sonsuz bir huzur, sonsuz bir mutluluk getirebilir.
dindar olduğunu sürekli dile getirmek kadar yanlış, saçma, ezikçe, kaypakça yaklaşım. başka birisi dindar olduğunu sürekli dile getirdiğinde onu linç eden modern halkımız -ki ben bunu savunmuyorum insan inancını kendi içinde yaşamalıdır sürekli dile getirmek gereksiz- nedense inançsızlığını gözüne sokanları çay koymaya (bkz: bsgck) göndermemektedir.
müslümanlık da, hristiyanlık da, musevilik de, ateistlik de kişinin kendi tercihidir ve başka kimsenin bilmesi gerekmez. sus ve işini yap.
elhamdürillah müslümanım demekten farkı olmayan eylemdir. toplum farklı türlere (tür derken, mezhep, din, cinsel tercih ve dinsizlik) alışık olmamasından ve bize benzemeyen bizden değildir diye düşünenlerden oluştuğu için görüldüğü gibi tepki alırlar. halt etmek değildir, görüşünü belli etmektir. önemli olan bir arada hoş görü ve saygıdır. bunlar lduktan sonra aradaki dini ve cinsi bağların önemi yoktur.
oruclu oldugunu gozumuze sokan, ortalik yerde ibadetini yapan, inanci geregince basini kapayan hatta bunu politikaya karistirip turban kavramini doguran, sagda solda tespih ceken, iki adimda bir pissssssmii sesi cikaran "inancli" kisilerin yedigi halttan daha iyimser ve normal bir is yapmaktir.
pratikte inancsiz oldugunu sikca soylemek, mantikli/mantiksiz aciklamalari veya bakis acilari yorumlarini da beraberinde getirebilecek bir iletisim-paylasim yoludur. ama gorsel zevkin icine comak sokmanin, veya her gun bes defa kart horoz sesi dinletmenin iletisim ile bir ilgisi yoktur.
kendi cahilliğini örtbas edip,kültürlüler sınıfında yer aldığını kendine inandırmak içindir. inançsız olmak bir kültürlülük karizmasına dönüştü günümüz türkiye'mizde.
eğer gerçeği keşfedersen gerçeği söylemek istersin, insanlığın bir gereğidir bu. varsa yok diyene var, yoksa var diyene yok dersin. çünkü gerçeği sadece sen bilirsin.
inanc gercegi bilmek istememektir demiş bir düşünür. düşünüp de dediği belli. nasıl anlamak istersen. yokluğu da inanç olabilir varlığı da.
bu sadece inanç/inançsızlık konusunda böyle değildir. özellikle türkiye'de genel duruma aykırı tutum takınan insanlar "hehehyt ben aykırıyım" havasındadırlar.
bazı eşcinseller böyledirler mesela. bizdeki eşcinseller(gaylerden bahsediyorum) sokakta yürüyüşlerinden durumlarını belli etme çabası içerisindeler. hayır kimsenin tercihini, durumunu ya da herhangi bir şeyini özgürce yaşamasıyla sorunum yok ama bu nedir böyle yahu? kesinlikle ağır tahrik var ve eğitimsiz, gelenekçi halkımız da bu tipleri kaldıramıyor bazen toplum içerisinde. halbuki normal bir gay sıradan bir erkek gibi giyinir öyle davranır, konuşmasını değiştirmez, kadın tonlarında konuşmaz. yani anlayamazsınız cinsel tercihini. will and grace'i izlemek faydalı olabilir. oradaki will ve jack karakterleri belki bize yardımcı olur.
inançsızlık da türkiye'de genel yapıya aykırı bir durum olduğundan bu konuda ele alınabilir. birçok ateistin islam eleştirilerini ve ateizm propagandalarını görüyorum sözlükte sağda solda. keza bazı inanç sahipleri de var bu zihniyette olan. sürekli bildiğini birilerine pompalama çabası.
şöyle bir şey var mesela. deist bir arkadaşa başka bir arkadaşın da deist olduğundan bahsediyorum, şu tepkiyi alıyorum, "ooo çok iyi anlaşırız biz onla" afedersin ama nah anlaşırsın. bugün türkiye'de her müslüman her müslümanla iyi anlaşsaydı türkiye'de mahkemelere gerek kalmazdı efendim. o da aykırı ya iyi anlaşıyo hemen... halbuki iyi anlaşırız dediği tip tam bir ulusalcı. bizimki de ulusalcılardan nefret eder ve daha bunun gibi bir çok sebep...
demek istediğim, birbirimizi ötekileştirmeyi bazen de öteki olmayı seviyoruz besbelli. bunun yaşam statümüzü belirleyen, hatta artıran bir şey olduğunu zannediyoruz. yoksa neden sokaklarda "ben gayim, ateistim" diye bağıralım ki? di mi sözlük?
