mansur ark diye bi adam vardı. onun şarkısıydı bu.
sene, bayağı oluyo lan!?!
'97 filan heralde. orta okulda dinlerdik. küçüktük tabii, aklımız ermiyordu. de, kral şimdi gecenin bu saatinde bu şarkıyı niye çalıyor onu anlamadım...
kapattım penceremi kapılarımı
sürgülerini bir bir çektim
sana olan aşkımı yenebilmek için
binbir numaralar çektim
ama olmadı kalbim durmadı
düşmüş eline bir kez sevdanın kaçmaya bir yol olmalı
kapandım evimin odamın içine
güya seni hiç düşünmeyecektim
unutacak seninle olan tüm anıları
olduğun yere gitmeyecektim
omadı olmadı kalbim durmadı
düşmüş eline bir kez sevdanın kaçmaya bir yol olmalı
onu sormalı kökünü bulmalı
acımadan işin turşusunu kurmalı
inadı bırak yanıma yanaşıver artık
batacağımız kadar aşkın içine battık
aşk denilen buymuş
çok ciddi bir duyguymuş
ona inanların hali malesef buymuş
henüz geçenlerde klibi tekrardan kral tv' de yayınlanan şarkı.klip sabit bir kamerayla çekilmiş olacak ki mansur aynı fon' un önünde debelenip duruyordu.
hatırlıyorum da bu zeynebim midir nedir o kadın sezen aksu hayranı idi sanırım.
sonuç fiyasko tabii. sen nere sezen nere zennep_
klip de fecaat. http://www.youtube.com/watch?v=_IZZwUNFqh0&NR=1
Sırf bu laf yüzünden inat etmeye devam ettiğim zamanlar oluyo evet bu laftan sıkıldım sıkılmasına inatçı olmak çoğu zaman üzülmeme bile sebep oluyo ama yok yani bırakamıyorum.