evet ağalar beyler, garip bir başlık farkındayım. ne şekilde yazdıysam sığmadı karakter sınırına. anlatmaya gayret ettiğim konu şu: hoca bi soru soruyor ve sınıftaki bi çok kişi parmak kaldırıyor şevkle. lakin hoca, inadına inadına parmak kaldırmayan garibanın tekine soruyor soruyu. böyle bişey işte.
ilkokuldan üniversite son sınıfa kadar defalarca şahidi ve de öznesi oldum bu olayın. be hey eğitim sisteminin sigaradan sararmış bıyıklı ve de süveterli neferi, neden yaparsın bunu? neden üstüne gidersin cevabı bilmeyen adamın?
...
duydum ki vefasız incinip küsmüş
kırılsa ne yazar kırılmasa ne,
bir selam yollardı, onu da kesmiş
darılsa ne yazar darılmasa ne.
ben keder üretir dert yaratırım
aleme ibrettir her bir satırım,
kırk yılın başında halim hatırım
sorulsa ne yazar sorulmasa ne.
benden uzak olsun, ersin murada
dilerim sultanlar çıksın bahtına,
layık olmadığı gönül tahtına
kurulsa ne yaza kurulm..
- eveet, bu soruyu da akın cevaplasın. evet akın?
+ ne? akın mı? kim? nasıl? neyi? ne gibi?!?!&?
be hey 17 yıldır aynı kahverengi ceketi giyen zavallı adam! bilsen ki ben içimden şu yukarıdaki şarkıyı (müslüm gürses, ne yazar) söylüyorum bağıra bağıra. az kalmış ağladım ağlıyacam. bilsen ki içimde doğal afetin her çeşidi var; depremler oluyor, fırtınalar kopuyor.. gene sorar mıydın o soruyu bana? gene sırıtır mıydın öyle 'aha yakaladım ibneyi' der gibi? gene sorar mıydın 870 sene önceki bi savaşın hesabını bana? ben mi fitledim de şavaştırdım adamları? nedir isteğin? ben sana soruyor muyum ümitsiz aşkımın hesabını? parmak kaldıranlara sorsana! aha melis'e sor. ne kadar istiyor cevap vermeyi..
eğitim fakültesinin ilk dersinde mi öğretiyorlar pis huyu, anlamadım bilader! üniversitenin ingilizce hazırlık sınıfında çok oluyordu bu:
- eeend, meri ven tu.. ven tu ver? ver did meri go?
(dünya kadar parmak kalkmış sınıfta. ama yok, onlara sormaz. sorsa acı olmaz)
- yees, ver akın?
+ ha? hı. neyi vereyim hocam? kalemi mi istiyorsunuz?
yavrum, güzelim, o güzel orta anadolu ingilizcesi aksanınla soruyorsun da, neden bana soruyorsun? bak 20 yaşına gelmiş kazık kadar adamlar kıpır kıpır parmak kaldırıyor. nasıl da söylemek istiyorlar meri'nin nereye gittiğini. soruver onlara! geçen ders yırtındım ben bi boşluğa did fiilini getirtmek için; cevap hakkı vermedin..
- ver did meri go, akın?
ne bileyim mına koyim meri nerye gitti? anası mıyım babası mıyım! ihtimal ki, arkadaşlarıyla içmeye gitmiştir. ya da arabanın arka koltuğunda maykıl'la yiyişiyodur. bekçisi miyim ben meri'nin? hem bilsem de söylemem ki, jurnalci miyim ben; ispiyoncu muyum?
bir tek hocada görmedim bu pis huyu. haluk gürgen diye mübarek bir zat idi. reklam yazarlığı 2 dersinde bişey sorduydu da, bana bakıp 'nasıl da bana sorma bana sorma diye bakıyor, şuna bak' dediydi.. yok lan, en çok da o yapardı bu kötü eylemi. gözünün gözünün içine bakardı her öğrencinin. hatta bi tane balık kılçığı diye bişey vardı da onu çizemedim diye tahtada tek ayak üstünde beklettiydi o yaşta. hatta her bokun cevabını biliyomuşum gibi bi özgüvenle gözlerinin içine içine bakar olmuştum ondan sonra..
Kendini bu yönde koşullamış bir insan türüdür kendisi.Sorun siz değilsinizdir aslında. Sanki eğitim bilimlerine böyle bir yöntem koyulmuşcasına tanıdığınız hocaların birçoğu bu mantıktadır.Bu şekilde sizi derse adapte etmek arzusundadır fakat soruyu bilemeyince geri teper bu niyet buz gibi soğursunuz dersten.*
