Muhteşem, mükemmel, dehşet bir dream theater şarkısı yazmayacağım. Çünkü başlıkta defalarca yazılmış.
Enstrümanların mükemmelliğinden ya da petrucci'nin insanüstü sololarından bahsetmeyeceğim. Çünkü bahseden arkadaşlar olmuş zamanında klavyelerine sağlık.
Benim tek bir isteğim var; bu başlıktan "slayer'ın parçasıdır, malmsteen'in parçasıdır vs..." yazan entryler silinsin.
Çünkü yeryüzünde "in the name of god" adında bir şarkı var olacaksa; bu ismi hakeden tek şarkı budur. Diger grupların şarkılarına bu ismi vermesi, kanun hükmünde kararname ile yasaklanmalıdır. Bu şarkıyla aynı ismi taşımayı hakeden bir parça henüz yazılmadı çünkü.
güzel bir sarki. tanri inancinin insanlar tarafindan dünyevi emeller icin kullanilmasini sorguluyor. ingilizce'de "allah'in adiyla" gibi bir anlama geliyor.
baştan söylemeliyim ki sağlam bi kulaklıkla dinlenmesi tavsiyedir.
hakkında yazılsa roman olacak mükemmel ötesi dt parçası. aylardır şarkıyı dinliyorum hala çok ince kısımlarda acayip deli şeyler duyuyorum. progresifin bu kadar da dibine vurulmaz ki. kısımlara ayıracak olsak ve biraz daha ekleme yapsak 5-6 şarkılık bir albüm çıkarılır o derece bişey. insan, müzik ve müzisyenin değerini anlıyor iyi bir kulakla dinleyince ve sövüyor bilmem kaç milyon satan dün ki ergen etkileyen nu-metal gruplarına.
portnoy'un zeka dolu aksak ritmlerinden, petrucci'nin bitmek bilmez akışkan sololarına ve insana kendini kaplan gibi hissettiren kaslı rifflerine değinmedim farz et. *
harika bir dream theater şarkısıdır. yorumlarda geçen petrucci övgülerinin yanında james labrienin de hakkını vermek lazımdır. vokalleriyle bu şarkının "ilahi" özelliği göstermesinde başrollerden biri de onundur.
