yaklaşık 90'da yazılan kanoniklerin dördüncüsü yuhanna'nın giriş cümlesidir de.
1 "başlangıçta söz vardı. Söz Tanrı'yla birlikteydi ve Söz Tanrı'ydı.
2 Başlangıçta O, Tanrı'yla birlikteydi.
3 Her şey O'nun aracılığıyla var oldu, var olan hiçbir şey O'nsuz olmadı."
doktrinin açıkladığı, tanrının insan formolojisinde yarattığı insan tarafından öldürülmeye boyun eğişini kabul etmenin ön koşuludur. zira, burada tanrı sözle bir tutulmaktadır. aynı kelamın ondördüncü ayetinde de,
14 "Söz insan olup aramızda yaşadı. Biz de O'nun yüceliğini, Baba'dan gelen, lütuf ve gerçekle dolu olan biricik Oğul'un yüceliğini gördük."
denilerek, söz olan tanrının insan görüntüsüne büründüğüne vurgu yapılmaktadır. başından beri var olan tanrı, insani tabiata bürünmüştür.
