clayman, whoracle, colony, the jester race gelmiş geçmiş en iyi melodik death metal albümleridir. hatta dark tranquillity'nin the gallery'si the mind's i'ı bile bu albümleri geçememiştir.*
yaptıkları iş melodic death metalden uzaklaşsa da hala çok popüler tarzda bir müzik olamayacağı için tırt nu metal grupları kategorisine sokulmaması gereken efsane.
(#5988320) nolu entrydeki gibi bende aynı düşünceleri paylaşıyordum. ta ki can sıkıntısından 19 ekim günü pc den in flames açıp dinleyene kadar... pc de tüm albümleri öylece duruyordu... in flames ile tanışmam nerden baksan lise 2'ye dayanır, yanlış hatırlamıyorsam. tabi o zamanlar ergensin, bazı şeyler yerine oturmuyor, dinliyorsun, arıyorsun yeni birşeyler... bende işte bu şekilde in flames ile tanıştım, dinledim baya o zamanlar*... sonra biraz müzik eğitimi alınca, müzik kulağımı geliştirdikçe farklı müzik tarzlarına yöneldim; metal zaten vardı sonrasında jazz, blues, pop gibi türleri bünyeme yedirdim. hepsi de çok farklı gelince insanın ufku gerçekten genişliyor, bunu kendimi övmek manasında söylemiyorum. aşırı derecede metal fanatiği bir dinleyicisi, aynı zamanda bu müziği icra eden biri olarak söylüyorum...neyse in flames'e gelelim! nerden baksan bu grubu 3-4 yıldır playlistimde dolaştırmadım, dinlemedim çünkü sikik bir grup olmuştu benim için... sonra 19 ekim günü yani dün canım sıkıldı. bakalım arşiv de neler var diye baktım! bir baktım, in flames! dur ya ne zamandır bu sikik grubu dinlemiyordum. bir dinleyelim şu albümlerden birini! açtım ordan 2004 yılına ait soundtrack to your escape adlı albümünü... 1. şarkıdan başladım dinlemeye, bir yandan da pc de işlerimi hallediyordum. sonra nedense bir hüzün kapladı abi içimi anlamadım, bir duygusallık başladı... allah allah dedim, in flames'in böyle şarkıları var mıydı ya dedim? sanki lisede in flames şarkılarını dinleyen ve onlardan nefret eden ben değildim! sevdim aniden bu grubu! yeniden keşfettim anlayacağınız in flames'i. çünkü liseden bu yana müzik anlayışım tamamiyle değişti ve farklı bakıyordum müziğe ve farklı hazlar alıyordum... kısacası in flames'i yeniden keşfeden biri olarak şunu söyleyebilirim:
rifflerden resmen duygu akıyor arkadaşlar! gitarlar öyle melodik ki; hem kafa sallayıp,hem de hüzünlenme isteğini aynı anda uyandırıyor. var mı buna benzer melodik death grupları? illa ki vardır ama bana denk gelmedi umarım gelir. ama in flames çok iyi bir grup, kesinlikle müzik yapıyorlar, para için yapıyorsalar bile, bu parayı hakediyorlar. 2008 yılına ait albümü dinlemedim, genelde bu albüm için piyasa için çıkartılmış diyorlar! doğru olabilir. ama ondan önceki albümleri tamamiyle ''müzik'' !!!!!
soytarımız, sanırım sonsuza kadar sırıtmayacak. bana müzikal anlamda son zamanların en büyük hayal kırıklığını yaşatan grup. ne desem boş. yine de her albümüyle meraklandıran bir in flames olduğu için bekleyip göreceğiz.
bazı kesimlerin iddia ettiği gibi metalcore olmayan isveçli taptığım grup. son halleriyle melodic death metal değil, olsa olsa melodic metal'dir. a sense of purpose* 3-5 şarkı dışında vasat bir albümdür bana göre. fakat hala en sevdiğim gruptur. zor zamanlarımda hep yanımda olmuştur.
gün geçtikçe sıçmaya başlamış grup. ama ne yalan söylüyüm bi aralar hastasıydım.melodic death'in en iyisi diyen arkadaşlar güldürmeyin beni
(bkz: at the gates)varken in flames'e b*k yemek ve önünü ilikleyip ayak altından kaybolması gerekir. zamanın en iyi melodic death grubu tartışmasız (bkz: the haunted)' dır.
