ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım
bilemedim düz yolda yürümenin
imlasını
kanayan dizlerime bakıp da
ağlamayı öğrenemediğim gibi
sevgilisi değildim kadınlarımın
bir papağan tüneğiydim belki
ama bir kaç sözcük öğrendiysem
kadınlardan öğrendim
yine de bilemedim sevgilim diyebilmeyi
büyülendim ama büyüyemedim
aklım ermedi aynalara ve suya
yüzümü gösterip kalbimi
neden sakladıklarını öğrenemedim
şaşkınım, cahilim ben bu dünyada