ilkokul 1. ön odada ders yapıyorum. aylardan nisandı sanırım. önümde " ömer ılık süt iç " yazılı bir fiş. altımda eşofman, üstümde ise bi t-shirt. annem var odada. ıspanakları temizliyor. ayağa kalkıyorum, kapıya doğru ilerliyorum ve karşıdaki yarım sarı duvarı görüyorum. güneşin ışığını hafiften kesmiş bir gölge yapmış üçgen biçiminde. kapıya doğru dış kapıya doğru ilerliyorum, karşıdan izmir'in o an ne kadar net gözüktüğünü görüyorum.
bu ana dönmek isterdim çünkü herşeyin başladığı, masumiyetin kaybolmaya başladığı an o an bence. o ana dönmek isterdim, şimdiye kadar üzüldüğüm herşeyi değiştirmek, başaramadığım herşeyi başarmak, kaybettiğim sevgilimle o ilişkiye hiç başlamamak isterdim.
12 ağustos 2005 olabilirdi mesela. ya da dur dur vazgeçtim. gitmişken adam gibi 1960'lara ya da 1970'lere gidelim. her şeyin bir anlamının olduğu dönemlere.
hatta mümkünse ufak bi de memuriyetim olsun cağaloğlu tarafında beşiktaş filan da olur. şehremini de oturayım, dolmuşla işe gidip geleyim. iş çıkışları meyhanelere takılayım. bir iki sene takılıp gelsem yeter.
