birçok kez allahın yokluğunu iddia ettikten sonra arkadaşımın başına gelen an. uykudan uyanır ve çenesini kontrol edemez yamulmuştur felçli gibi ve dili zorla dönüp besmelei şerifi zikreder bismillahirrahmanirrahim. işin komik tarafı bunları yaşadıktan sonra bilinç altıdır diyemedi nedense. çünkü çenesi bir mühlet iyi durumda değildi, sadece dili besmeleyi okuyunca zorla, çenesi o vakit düzeldi.
Babam, şişenin dibinde yatan, geceleri çok geç gelen, sabaha karşı zaman zaman elinde tatlı, meyve, çikolatayla gelen biriydi. Anneme de büyük sıkıntıları oldu aslında. Bu, başka mevzu.
içkiyi bıraktığı zamanlar bürücek yaylasındayız. Hüseyin amcamlar da var. Hep bunu anlatır bana.
+bıraktım Hüseyin, içmiyorum artık.
-3 hafta sonra görürüm abi seni. (müstehzi güler)
Aradan 1 yıl geçer...
Yine yayladayız herkes.
+1 sene oldu Hüseyin, 1 yudum almadım, bana gülmüştün.
-beni şaşırttın abi.
Çünkü amcamın günahı yok, babam sözüne inanılmayacak kadar içkiye düşkün idi. Ne büyükler, "din artık şencan" dedi de, hiç oralı olamıyordu.
Bu hikayeyi babam her zaman anlatır. Amcan bana gülmüştü diye, aman iyi ki bir gülmüş, e gülünecek haldeydin, derim, oğlum Allahu teala diye girer, öf dur ya, hemen osman ünlü'ye bağlıyor...
Nasıl bıraktın? Diyorum. Ben bir anda tiksindim diyor.
Ahım var. içkiyi bırakınca bülbül dağı' na yalınayak çıkacağım anama. işte sana geldim" diyeceğim.
Ayağım kan tutacak paramparça olacak buna hazırlıklıyım.
