iman: Materyalist ve inkârcı felsefe tarafından zedelenen ya da zaafa uğrayan itikadın, yeniden ihya ve inşa edildiği zaman, iman devresidir. Malum olduğu üzere, bütün ibadetler ve ahlak-ı hasene iman kuvveti üzerine inşa edilir ve onun neticesidir. imanın temeli zayıf ise, ahlak ve ibadet binası da çürük demektir. Bu sebeple Mehdi bizatihi fikirleri ve eserleri ile iman üzerine teksif-i mesai edecektir.
Hayat: iman temelinin atılmasından sonra, ibadet ve güzel ahlakın hem fert hem de cemiyet üzerinde hayata geçirilmesine hayat devresi deniliyor. Artık insanlar imanın meyvesi olan ibadeti, kendi üzerlerinde gösteriyorlar demektir.
Şeriat: islam’ın, hem siyasî hem içtimaî hem de iktisadî sahada söz sahibi olması, kuvvetlenmesi ve büyük bir güç haline gelmesidir. islam, Asr-ı Saadette, Selçuklu ve Osmanlı’da olduğu gibi yeniden maddî ve manevî bakımdan büyük bir kuvvet haline gelecektir. Bu dönem, iman ve hayat merhalelerinin tedricî ve tabiî bir neticesidir.
