bir din görevlisi. ikiz olan en samimi arkadaşlarımın babalarının mesleği. hatta bazı zamanlar teravih namazından kaçıp mersin sahiline içmeye giderdik. hey gidi günler..
cami ve namazdan sorumlu kimse.
tanımı boşverirsek, güzel iş. hem namaz kılıyorsun hem de üstüne para alıyorsun.
dini nikah ve cenazeler de ekstraya giriyor.
cuma,bayram ve teravih namazlarında kitlelere hitap edip, onlardan aynı anda koca bir "amin" duymanın hazzı da başka olsa gerek.
ipadli imam olmakla, pedli imam olmanın hiç bir ilgisi yoktur.
ipadli olmakla, imanlı olmak arasındaki ilişki de, tıpkı ped ve ipad arasındaki gibidir.
ipad kullanmak marifet değildir,
ipad üretecek, geliştirecek ve marka olmasını sağlayacak mühendisler yetiştirmek gerekir. Gerisi, imam bile olsan, teknolojiyi tüketen ve üretemeyen bir birey olmaktır.
bir ara diyanet okuyup sahip olmak istediğim bir tür meslek. geri kafalı veya yobaz bir imam olmazdım ben. çocuklara iyi davranır onlara sevgi ile öğretirdim. çoğumuz şahit olmuşuzdur belki imamın çol çocuğu dövmesine veya suratsızlığına. çocuk işte ciddiyeti bir yere kadar. bayram namazında görmüştüm çocuğun birini tekme tokat dövüyordu şerefsiz. imam olmayı illa ki ciddi ve asabi olmak sanıyor bazı yobaz dingiller. pamuk gibi adam olacaksın böyle inanç mesleğine gönül veriyorsan.
tüpçülük yapıp özel okul açan versiyonları da vardır. Çalıştığım onca yerden paramı doğru dürüst alamadığım tek özel kurum imamların işlettiği kurumdur amin.
kahveye gidip sigarasını yakıp oturduğunda elindeki ipade bakmadan yahudilere,ateistlere,hindistandaki inançlara sallar. Elindekini icat edenin hayatının değişik safhalarında köken ve idea olarak 3üde olduğuna bakmadan hemde.
Hindistana gidip hinduizmi kabul etmiş biri var desen dalga geçer onlar çağdışı kalmış bile der.
